|
Advertisement
ก่อนอื่นผมอยากให้ลองสังเกตดูนะครับว่าเด็กไทยเรานั้นจะเก่งภาษาอังกฤษทางด้าน Gramma หรือไวยากรณ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่เราได้ศึกษาในชั้นเรียนกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เนื่องจากโอกาสที่เราจะได้ใช้ภาษาอังกฤษมีจำกัด เพราะเราคงไม่ได้มีโอกาสพูดคุยกับฝรั่งหรือชาวต่างชาติทุกวัน สิ่งนี้จึงเป็นเหตุที่อาจจะทำให้เรามีปัญหาในการสื่อสารหรือพูดคุยกับชาวต่างชาติ
ก่อนอื่นต้องบอกท่านผู้อ่านก่อนว่า โดยพี้นฐานแล้วผมเป็นคนที่เรียนอังกฤษอยู่ในระดับปานกลาง และผมได้มีโอกาสไปศึกษายังประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งในการไปเรียนในต่างประเทศในช่วงแรกนั้นผมก็ได้ประสบปํญหาเป็นอย่างมากในการสื่อสาร
1. เตรียมอาวุธ
จากปัญหาที่เกิดขึ้นทำให้ผมได้พยายามหาทางที่จะหาวิธีสื่อสารให้ได้เร็วที่สุด ซึ่งก็ได้แนวความคิดมาว่า การที่เราจะสื่อสารกับคนอื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพนั้น เราต้องฟังสิ่งที่ผู้พูดให้เข้าใจเสียก่อนจึงจะสามารถตอบโต้ได้ดี การฟังก็คงจะเปรียบเสมือนอาวุธ ถ้าไม่มีอาวุธก็คงจะต่อสู้อย่างไร้ชัยชนะ ดังนั้นในช่วงสามเดือนแรก ผมจึงใช้เวลาอยู่หน้าจอทีวีเป็นเวลากว่าสามชั่วโมง ผมพยายามดูทุกรายการให้หลากหลาย ทั้งเกมส์โชว์ หนัง และละคร ซึ่งการดูโทรทัศน์ทำให้ผมได้ประโยชน์เป็นอย่างมาก เพราะนอกจากจะได้รับฟังสำเนียงภาษาอังกฤษแล้วเรายังสามารถเดาเรื่องราวต่างๆจากภาษากายอีกด้วย
ในช่วงแรกของการดูโทรทัศน์นั้น ต้องยอมรับว่าดูไม่รู้เรื่องจริงๆครับ คำที่สามารถจับได้บางคำคือ I, he, she, has, have และคำง่ายๆที่เราได้เรียนมา แต่จากการที่เราได้ฟังบ่อยๆแล้วล่ะก็ เราก็จะเริ่มคุ้นเคยและสามารถฟังและสามารถจับศัพท์ได้มากยิ่งขึ้น คุณอาจจะจับใจความยังไม่ค่อยได้ ในช่วงแรกผมได้ทดลองดูละครซีรี่ดังเรื่อง “Friends” กับเพื่อนฝรั่ง ละครเรื่องนี้เป็นละครแนวตลก แต่ในสองคนที่นั่งดู คงมีแต่เพื่อนผมเท่านั้นที่นั่งหัวเราะ มีแต่เพียงผมซึ่งนั่งงงว่าเกิดอะไรขึ้น ตรงนี้จึงอาจจะเป็นจุดที่ทำให้คนหลายๆคนยกเลิกการฝึกพูดและฟังภาษาอังกฤษ เพราะท้อ เนื่องจากไม่เข้าใจสิ่งที่ฟัง และอึดอัดที่ไม่รู้เรื่อง แต่โชคดีที่สถานการณ์บังคับ(เนื่องจากที่นั่นคงไม่มีทีวีเป็นภาษาไทยเป็นแน่) จึงทำให้ผมได้ฝึกทำต่อ
และแล้วมันก็ได้ผลจริงๆครับ ช่วงเวลาในสามสี่เดือน เราก็จะเริ่มฟังรู้เรื่องขึ้น เข้าใจมากขึ้น แต่ก็ยังมีหลายครั้งที่ฟังไม่เข้าใจ แต่ก็อาศัยการเดาเนื้อเรื่องซึ่งก็ถูกบ้างผิดบ้าง ในช่วงเวลานี้และหลังจากนี้เราก็อาจจะได้รับบางสิ่งเพิ่มเติมเช่น สำนวน การเรียงคำในประโยค อาธิเช่น ผมดูบาสเกตบอลบ่อยๆจนสามารถจับได้ว่า การชู๊ตลูกบาส “จากเส้นสามแต้ม” ฝรั่งเขาเรียกว่า from downtown หรือ beyond NewYork ซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็จะเปรียบเสมือนอาวุธเพิ่มเติมซึ่งสามารถเก็บไว้ใช้ต่อสู้ หรือเก็บเอาไว้ใช้เวลาที่เราจะพูดเพื่อทำให้ภาษาเราดูมีสีสันมากขึ้นนอกจากประโยชน์เรียบๆ
2. ใช้อาวุธ
ในช่วงเวลาที่ผมฝึกฟังนั้นเป็นช่วงเวลาที่ผมได้เรียนภาษาที่โรงเรียนสอนภาษาไปด้วย เพราะฉะนั้นการฝึกพูดของผมก็จะเป็นการพูดหน้าชั้น พูดกับอาจารย์ และการพูดในหัวข้อที่ถูกกำหนดมา ซึ่งมีส่วนช่วยผมในเรื่องความกล้าพูดได้ในระดับหนึ่ง ซึ่งความกล้าที่จะพูดนี้ก็เป็นอีกอุปสรรคสำคัญของการฝึกพูด ถ้าเราไม่กล้าพูดกับชาวต่างชาติแน่นอนครับบทสนทนาก็จะไม่เกิด บางทีอาจจะมาจากกลัวพูดไม่รู้เรื่อง หรือ กลัวพูดผิด หรือกลัวว่าสำเนียงจะไม่ดี แต่ผมอยากบอกว่าต้องกล้าครับ พูดไปเลยไม่ต้องกลัว ฝรั่งเค้าจะไม่สนใจไวยากรณ์มากนัก
หลังจากที่ผมฝึกฟังจนคล่องและประจวบกับพอดีกับคอร์สของการเรียนภาษาได้จบลง คราวนี้ก็ถึงคราวที่ผมต้องเผชิญกับโลกภายนอกด้วยตัวเองแล้ว ช่วงนั้นยอมรับว่ากลัวเหมือนกันครับ แต่ก็อีกเหมือนเดิมว่าสถานการณ์บังคับอีก เพราะฉะนั้นต้องพูด
การพูดในช่วงแรกของผมนั้น ผมจะชอบการพูดตัวต่อตัวมากที่สุด ถามว่าทำไม
เนื่องจากการพูดตัวต่อตัวนั้นแน่นอนครับ ถ้าเราพูดคุยกันไม่รู้เรื่องก็สามารถที่จะถามหรือใช้ภาษากายแทนได้ ช่วงแรกๆ บางทีภาษากายของผมนั้นจะถูกใช้มากกว่าการพูดอีก เนื่องจากไม่รู้จะอธิบายอย่างไร ช่วงนี้ก็เป็นช่วงตะกุกตะกักพอสมควร
ในช่วงนี้ผมว่าทุกคนอาจจะประสบปัญหานี้เป็นแน่แท้ นั่นคือส่วนใหญ่มักจะคิดเป็นภาษาไทยก่อน แล้วค่อยพูดออกมาเป็นภาษาอังกฤษ แน่นอนครับผมก็คือหนึ่งในคนกลุ่มนี้ เมื่อผู้พูดพูดผมก็มักจะต้องแปลออกมาเป็นภาษาไทยก่อน แล้วค่อยคิดการโต้ตอบออกมาเป็นภาษาไทย แล้วค่อยแปลเป็นภาษาอังกฤษแล้วพูดออกไป
ในบางครั้งที่ผมจะไปพบกับฝรั่งบางคนก็อุตส่าห์เตรียมคำถามล่วงหน้าของเรื่องที่จะพูด แต่พอถึงเหตุการณ์จริงๆ กลับไม่ได้ใช้เลย เล่นเอาเหงื่อตกเหมือนกัน แต่ปัญหาเหล่านี้จะค่อยๆดีขึ้นมาถ้าเราพูดบ่อยๆขึ้น การโต้ตอบก็จะดีขึ้น ในบางครั้งอาจจะไม่ต้องแปลเป็นภาษาไทย เวลาและความอดทนครับที่จะทำให้การพูดนั้นดีขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อคล่องดีแล้ว ขั้นต่อไปขอแนะนำให้ทดลองพูดทางโทรศัพท์ครับ เพราะการพูดทางโทรศัพท์นั้นแน่นอน เราก็ไม่สามารถใช้ภาษากายได้ คงต้องเป็นการฟังและการพูดอย่างเดียวเท่านั้น ผมจำได้กับประสบการณ์แรกๆที่ลองพูดทางโทรศัพท์ ก็เล่นทำให้ผมหมดความมั่นใจไประยะหนึ่ง เรื่องก็มีอยู่ว่า ตอนย้ายจากโรงเรียนสอนภาษาใหม่ๆ เพื่อเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ผมต้องหาที่พักด้วยตัวเอง และ apartment ที่ต่างประเทศต้องบอกว่า เป็น apartment โล่งๆ ไม่มีอะไรเลยแม้กระทั่งไฟฟ้า เราต้องโทรไปติดต่อให้เค้าต่อไฟฟ้ามาที่ apartment เราเอง (สายไฟต่อมาที่ apartment เราเรียบร้อยแล้วแต่ยังไม่มีไฟมา) นั่นจึงต้องเป็นหน้าที่ของผมที่ต้องโทรไปบริษัทไฟฟ้า การพูดคุยในครั้งนั้นตะกุกตะกักมาก เพราะผมฟังไม่รู้เรื่องเลย เป็นศัพท์เฉพาะเกี่ยวกับไฟฟ้า ผมจึงต้องคอยขอร้องให้เขาได้อธิบายสิ่งที่เขาพูดมาใหม่ตลอดเวลา โดยใช้คำพูดว่า Excuse me ? และ I am sorry (พูดคล้ายประโยคคำถาม) และ Could you repeat that again?
ชาวอเมริกันเป็นประเทศที่เวลานั้นเป็นสิ่งสำคัญ เมื่อผมถามเค้าบ่อยๆ เขาเลยตัดปัญหาด้วยการโอนสายผมไปอีกบริษัทหนึ่งที่ช่วยแปลสิ่งที่ผมพูดเป็นภาษาไทยให้เป็นภาษาอังกฤษให้กับพนักงานบริษัทไฟฟ้าฟัง และช่วยแปลภาษาอังกฤษของพนักงานไฟฟ้าให้เป็นภาษาไทย หลังจากนั้นผมจึงสามารถทำให้ไฟที่ apartment ของผมติดได้ แต่นั่นก็ทำให้ความมั่นใจของผมลดฮวบเลยทีเดียว เพราะทางบริษัทโอนสายไปให้บริษัทแปลช่วย นั่นแสดงว่าผมยังคงพูดไม่รู้เรื่อง แต่ผมก็ไม่ท้อก็พยายามพูดเรื่อยๆมาจนตอนนี้ก็จัดว่าพอใช้ได้ในระดับหนึ่ง
มีเทคนิคในการพูดที่ผมอยากจะแนะนำเป็นเทคนิคเล็กๆน้อยๆเพิ่มเติม นั่นก็คือในบางครั้งเราอาจจะคิดศัพท์ไม่ออก เราก็อาจจะเลี่ยงโดยการพูดอ้อมๆ อาธิเช่น เราจำคำว่า Monkey ไม่ได้ ก็อาจจะเลี่ยงโดยพูดว่า an animal that likes banana. และท้ายที่สุดก็คือ อย่างกังวลเกี่ยวกับไวยากรณ์เวลาพูดนะครับ เพราะจะทำให้เรากังวล มีหลายครั้งในช่วงแรกที่ผม ใช้ I does หรือ I go to the supermarket yesterday(ผิด tense).
ในบทความต่อไปผมอาจจะขอแนะนำการฝึกภาษาอังกฤษในเมืองไทยนะครับ โปรดติดตาม |
|
|
|
Advertisement
เปิดอ่าน 34,688 ครั้ง 
เปิดอ่าน 36,015 ครั้ง 
เปิดอ่าน 15,940 ครั้ง 
เปิดอ่าน 302,762 ครั้ง 
เปิดอ่าน 32,332 ครั้ง 
เปิดอ่าน 16,239 ครั้ง 
เปิดอ่าน 67,380 ครั้ง 
เปิดอ่าน 35,109 ครั้ง 
เปิดอ่าน 37,629 ครั้ง 
เปิดอ่าน 106,445 ครั้ง 
เปิดอ่าน 47,568 ครั้ง 
เปิดอ่าน 308,770 ครั้ง 
เปิดอ่าน 16,350 ครั้ง 
เปิดอ่าน 30,739 ครั้ง 
เปิดอ่าน 17,744 ครั้ง 
เปิดอ่าน 32,138 ครั้ง |
เปิดอ่าน 24,913 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 265,073 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 380,403 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 53,811 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 50,095 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 106,445 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 35,109 ☕ คลิกอ่านเลย |
|
≡ เรื่องน่าอ่าน/สาระน่ารู้ ≡ 
เปิดอ่าน 21,838 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 10,065 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 11,815 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 27,360 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 12,064 ครั้ง |
|
|
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
