“ครูใหญ่” ในมุมของ ส.บ.ม.ท.

“ผมอยากจะกราบเรียนถามคุณหมอจรัสฯว่าในการทำประชาพิจารณ์ทุกภูมิภาคนั้น ทำไมคุณหมอจรัสฯถึงไม่หยิบยกเอาประเด็นเรื่องการเปลี่ยนจากใบประกอบวิชาชีพครูเป็นใบรับรองความเป็นครู การเปิดโอกาสให้บุคคลที่ไม่เคยเป็นครูก็สามารถเป็นช่วยครูใหญ่ได้และการเปลี่ยนคำเรียกขานจากผู้อำนวยการโรงเรียนเป็นครูใหญ่ ขึ้นเป็นประเด็นในการทำประชาพิจารณ์ การหมกเม็ดเช่นนี้ย่อมทำให้คุณครูทั้งประเทศเกิดความสงสัยและเชื่อโดยสนิทใจว่าสิ่งที่จะตามมาโดยผลของกฎหมายคือเกียรติภูมิของครูจะค่อยๆลดหายไป สิทธิประโยชน์และสวัสดิการที่เคยได้ทัดเทียมกับข้าราชการอื่นก็จะหายไป คุณภาพการศึกษาของแต่ละโรงเรียนก็จะลดลงเพราะผู้ช่วยครูใหญ่ที่ไม่เคยเป็นครูย่อมไม่สามารถนำครูในด้านต่างๆได้ ผมขอกราบเรียนคุณหมออีกประเด็นหนึ่งว่าประเทศไทยเป็นนิติรัฐ ซึ่งหมายถึงการบริหารประเทศซึ่งถือกฎหมายเป็นใหญ่ และเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญทุกฉบับมีว่า กฎหมายใดๆที่จะมีผลกระทบต่อบุคคลและกระทบต่อวิถีชีวิตของคนในชาติ จะต้องผ่านการพิจารณาจากฝ่ายนิติบัญญัติหรือสภาผู้แทนราษฎรเพื่อพิจารณาให้ละเอียดรอบคอบ เว้นแต่บางเรื่องที่ให้อำนาจฝ่ายบริหารคือรัฐบาลออกกฎหมายโดยพลันไม่ต้องผ่านสภาผู้แทนราษฎร โดยให้มีการตราเป็นพระราชกำหนดและมีผลบังคับใช้ แต่การจะทำเช่นนี้ได้นั้นต้องเป็นเรื่องที่เป็นปัญหาสำคัญของประเทศที่เกิดปัจจุบันทันด่วนหากไม่รีบออกกฎหมายโดยเร็วแล้วจะทำให้ชาติบ้านเมืองต้องเสื่อมสลายพังพินาศ เช่นกำลังเกิดศึกสงครามหรือกำลังเกิดภัยพิบัติทางเศรษฐกิจอย่างแรง ขอถามว่ากฎหมายการศึกษาฉบับนี้มีความจำเป็นเร่งด่วนถึงขั้นต้องให้มีผลบังคับใช้ทันทีโดยการตราเป็นพระราชกำหนดเลยหรือ ทำไมคุณหมอจรัสฯจึงไม่ทำตามเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญฯ” นายรัชชัยย์ฯ กล่าวในที่สุด