การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1)เพื่อเปรียบเทียบทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังที่ได้รับการจัดการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน (2) เพื่อเปรียบเทียบเจตคติของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังที่ได้รับการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน

กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย เป็นนักเรียนชั้นอนุบาล 2 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2560 โรงเรียนบ้านสุขสำราญ จังหวัดระนอง จำนวน 1 ห้องเรียน รวม 22 คน การทดลองใช้ระยะเวลาทดลอง วันละ 40 นาที สัปดาห์ ๆ ละ 5 วัน เป็นเวลา 5 สัปดาห์

เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยแผนการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน ที่มีค่าความเหมาะสมระหว่าง 4.60-4.80 แบบประเมินทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย จำนวน 2 ชุด ที่มีค่าความยากง่ายระหว่าง 0.43-0.65 ค่าอำนาจจำแนกระหว่าง 0.20-0.76 และค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.72 แบบวัดเจตคติของเด็กปฐมวัยที่มีต่อการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน จำนวน 1 ชุด Alpha Coefficient ของ Cronbach เท่ากับ 0.76 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ค่าเฉลี่ย ( ) และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.)และทดสอบสมมติฐานโดยใช้ t –test (dependent) วิเคราะห์ความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

ผลการวิจัยพบว่า เด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน มีทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์และเจตคติที่ได้รับการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานก่อนและหลังได้รับการจัดประสบการณ์แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิตที่ระดับ .05 โดยหลังได้รับการจัดประสบการณ์ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์และเจตคติสูงกว่าก่อนได้รับการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้สมอง

เว็บน่าสนใจ