กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…มีหญิงชราคนหนึ่งไม่มีลูกหลาน อาศัยอยู่ในบ้านเพียงลำพัง บ้านของเธอนั้นใหญ่โตกว้างขวางมาก จนหญิงชราไม่สามารถดูแลได้อย่างทั่วถึง กระทั่งพวกหนูมากัดทำลายข้าวของจนเสียหายทุกวัน หญิงชราทนความรำคาญไม่ไหว จึงไปขอร้องแมวตัวหนึ่งให้มาอยู่ด้วย และสัญญากับแมวว่า ถ้าแมวช่วยจับหนูให้หมดบ้าน นางจะให้แมวอยู่ด้วยจนชั่วชีวิต แมวนั้นดีใจมาก มันจึงออกจับหนูทุกวันไม่ได้หยุด จนกระทั่งหนูออกไปจากบ้านหญิงชราจนหมด

วันหนึ่ง…ขณะที่แมวกำลังนอนหลับอย่างสบายอารมณ์อยู่นั้น มันก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเพราะหญิงชราได้หวดไม้เรียวลงมาบนตัวของมันอย่างแรง “เจ้าจับหนูหมดแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์กับข้าอีกต่อไป…ออกไปจากบ้านของข้าได้แล้ว เจ้าแมวขี้เกียจ” หญิงชราตวาดแมว…แมวจำใจออกจากบ้านของหญิงชราด้วยความเจ็บแค้น

เมื่อพวกหนูรู้ข่าวว่าบ้านของหญิงชราไม่มีแมวแล้ว ก็พากันอพยพกลับมาใหม่ หญิงชราจึงออกไปหาแมว และพูดอ้อนวอนให้แมวกลับมาอยู่อีก “พอที!!!…นางใจร้าย…ข้าจะไม่ยอมช่วยเหลือ…คนที่ไม่มีสัจจะอย่างเจ้าอีกแล้ว”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ผู้ที่ไร้สัจจะ… แม้แต่สัตว์เดรัจฉานก็ยังไม่อยากเป็นมิตรด้วย

ขั้นที่ ๑ S (Survey) การอ่านเรื่องอย่างคร่าว ๆ เพื่อหาจุดสำคัญของเรื่อง

ขั้นที่ ๒ Q (Question) การตั้งคำถาม

ขั้นที่ ๓ R๑ (Read) การอ่านอย่างละเอียดเพื่อหาคำตอบของคำถาม

ขั้นที่ ๔ R๒ (Record) การจดบันทึกข้อมูลต่าง ๆ ตามความเข้าใจของตนเอง

ขั้ขั้นที่ ๖ R๔ (Reflect) การวิเคราะห์ วิจารณ์เรื่องที่อ่านแล้วแสดงความคิดเห็นนที่ ๕ R๓ (Recite) การเขียนสรุปใจความสำคัญโดยใช้สำนวนของตนเอง

เว็บน่าสนใจ