ครูบ้านนอก

ชื่อโครงงาน เรขาคณิตเนรมิตเก้าอี้แปลงกาย

ชื่อผู้ทำโครงงาน ๑. เด็กชายสินชัย ทองเชื้อ

๒. เด็กหญิงกนกวรรณ สุขจับจันทร์

๓. เด็กหญิงกัญญาณัฐ แซ่ลิ้ม

ครูที่ปรึกษา ๑. นางภิรมย์ศรี สมทบ

๒. นายชัยณรงค์ ชัยพฤติตานนท์

สถานศึกษา โรงเรียนเทศบาล ๕ (กระดาษไทยอนุเคราะห์)

ปีการศึกษา ๒๕๖๕

บทคัดย่อ

โครงงานคณิตศาสตร์ประเภทสิ่งประดิษฐ์ เรื่อง เรขาคณิตเนรมิตเก้าอี้แปลงกาย มีแนวคิดที่จะจัดทำที่จะช่วยให้นักเรียนมีโอกาสพัฒนาตนเอง โดยประดิษฐ์เก้าอี้พับอเนกประสงค์ในชั่วโมงกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้โดยเลือก ใช้วัสดุที่หาง่าย มีความเหมาะสม แปลกใหม่ และกระตุ้นกระแสการอนุรักษ์ โดยใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง อีกทั้งยังสามารถตอบสนองการใช้งาน โดยมีประโยชน์ใช้สอยได้มากกว่า ๑ อย่าง คือดัดแปลงเป็นโต๊ะเพื่อไว้สำหรับการสาธิตจัดกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ของนักเรียน โดยนำความรู้ เรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างรูปเรขาคณิตสองมิติ และสามมิติ โครงงานนี้จัดทำขึ้นเพื่อศึกษาสภาพปัญหา และความต้องการจัดกิจกรรมในชั่วโมงลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ โรงเรียนเทศบาล ๕ (กระดาษไทยอนุเคราะห์) เพื่อสร้างและหาประสิทธิภาพเก้าอี้พับอเนกประสงค์ ให้เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด และเพื่อศึกษาความพึงพอใจที่มีต่อเก้าอี้พับอเนกประสงค์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ โรงเรียนเทศบาล ๕ (กระดาษไทยอนุเคราะห์) โดยมีลำดับขั้นตอนการดำเนินการศึกษา ตั้งแต่การศึกษาสภาพ การสร้างเครื่องมือ การหาคุณภาพเครื่องมือ การเก็บรวบรวมข้อมูล สำหรับเครื่องมือที่ใช้ในโครงงานนี้ ประกอบด้วย ๑)แบบสอบถามเกี่ยวกับการจัดกิจกรรมในชั่วโมงลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ โรงเรียนเทศบาล ๕ (กระดาษไทยอนุเคราะห์) ๒) แบบประเมินประสิทธิภาพของเก้าอี้พับอเนกประสงค์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ โรงเรียนเทศบาล ๕ (กระดาษไทยอนุเคราะห์) และ ๓) แบบสอบถามความพึงพอใจที่มีต่อเก้าอี้พับอเนกประสงค์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ โรงเรียนเทศบาล ๕ (กระดาษไทยอนุเคราะห์)

ผลการดำเนินงาน เป็นดังนี้

๑. นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่๓/๒ โรงเรียนเทศบาล ๕ (กระดาษไทยอนุเคราะห์) จำนวน ๓๐ คนต้องการให้คุณครูจัดกิจกรรมในชั่วโมงลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ โดย นักเรียน จำนวน ๒๐ คน คิดเป็นร้อยละ ๖๖.๗ ต้องการนำความรู้ทางคณิตศาสตร์ มาประดิษฐ์ เก้าอี้พับอเนกประสงค์พกพาได้สะดวก มีน้ำหนักเบาพกพาได้ เพื่อแก้ปัญหาในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด ๑๙ ที่ทำให้นักเรียนต้องเว้นระยะห่างในการจัดกิจกรรม ห้องจัดกิจกรรมคับแคบ ไม่เพียงพอต่อการจัดกิจกรรม นักเรียน โดยเลือก ใช้วัสดุที่หาง่าย มีความเหมาะสม เช่นกล่องกระดาษ จากโรงการธนาคารขยะของโรงเรียน ที่มีอยู่เป็นจำนวนมาก เป็นการกระตุ้นกระแสการอนุรักษ์ ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และนักเรียน จำนวน ๑๐ คน คิดเป็นร้อยละ ๓๓.๓ ต้องการให้เก้าอี้พับอเนกประสงค์ที่เรียบง่าย น่าสนใจมีประโยชน์ใช้สอยได้มากกว่า ๑ อย่าง คือ ดัดแปลงเป็นโต๊ะเพื่อไว้สำหรับการสาธิตจัดกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ของนักเรียนได้ก็จะดีมาก

๒. เก้าอี้พับอเนกประสงค์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓/๒ มีเกณฑ์การประเมินอยู่ในระดับมาก ทั้งแบบที่ ๑ (เฉลี่ยรวม ๔.๘) และแบบที่ ๒ (เฉลี่ยรวม ๔.๕๔ ) ตามลำดับ จากชิ้นงานต้นแบบสามารถนำไปสร้างเก้าอี้พับเอนกประสงค์ได้

๓. นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓/๒ จำนวน ๓๐ คน มีความพึงพอใจที่มีต่อเก้าอี้พับอเนกประสงค์ แบบที่ ๑ มากที่สุด (เฉลี่ยรวม ๔.๗๒ ) รองลงมาคือ แบบที่ ๒ (เฉลี่ยรวม ๔.๕๔ ) ตามลำดับ

เว็บน่าสนใจ