ชื่อผลงาน การวิจัยและพัฒนารูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปา ร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 1

ชื่อผู้วิจัย นางพรรษมน ธรรมรักขิต

ชื่อหน่วยงาน โรงเรียนเมืองพัทยา 8 (พัทธยานุกูล) สำนักการศึกษาเมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี

ปีการศึกษา 2560

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาการจัดการเรียนการสอนวิชานาฏศิลป์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 2) พัฒนารูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 3) ทดลองใช้รูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 4) ประเมินผลการใช้รูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 การดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 การพัฒนารูปแบบการสอน ขั้นตอนที่ 2 การประเมินผลของรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นโดยนำไปทดลองกับกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/1 โรงเรียนเมืองพัทยา 8 (พัทธยานุกูล) ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2560 จำนวน 32 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องนาฏศิลป์ไทย และแบบประเมินการประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย เกณฑ์การประเมินการประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย วิเคราะห์ข้อมูลโดยเปรียบเทียบคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย ก่อนและหลังการทดลอง โดยใช้สถิติทดสอบค่าที (t-test dependent)

ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้

1. รูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยมีขั้นตอน ดังนี้ ขั้นที่ 1 ขั้นนำ ประกอบด้วย การทบทวนความรู้เดิม และการตระหนัก ขั้นที่ 2 ขั้นสอน ประกอบด้วย การระดมพลังความคิด การสร้างสรรค์ผลงาน การนำเสนอผลงาน ขั้นที่ 3 ขั้นวัดผลประเมินผล ขั้นที่ 4 ขั้นสรุป และขั้นที่ 5 ขั้นประยุกต์ใช้/เผยแพร่ โดยทำการการวัดผลและประเมินผลการเรียนรู้ได้ดำเนินการก่อน ระหว่างและหลังการจัดการเรียนการสอน โดยประเมินทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพ

2. ประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนการสอน จากผลการทดลองใช้ พบว่า

2.1 กลุ่มตัวอย่าง มีคะแนนเฉลี่ยความคิดสร้างสรรค์ทางวิทยาศาสตร์ หลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดผ่านเกณฑ์ที่กำหนด คือ ร้อยละ 70

2.2 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ จากการบันทึกการเรียนรู้ของกลุ่มตัวอย่าง แสดงให้เห็นว่า การเรียนรู้ตามรูปแบบการสอนที่พัฒนาขึ้น ช่วยเสริมสร้างทักษะปฏิบัติทางนาฏศิลป์ได้เป็นอย่างดี

เว็บน่าสนใจ