ครูบ้านนอก

บทคัดย่อ

การแก้ปัญหาในชีวิตประจำวันเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องประสบอยู่ทุกวัน ประสบการณ์หรือทักษะที่ได้รับเป็นตัวส่งผลให้สามารถแก้ปัญหาเหล่านั้นได้สำเร็จคือพื้นฐานที่แต่ละคนมีมาไม่เท่ากัน สิ่งหนึ่งที่เป็นองค์ประกอบสำคัญคือทักษะกระบวนการที่คิดอย่างเป็นขั้นตอน นำไปสู่ประสิทธิภาพประสิทธิผลที่เหมาะสมกับการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วและไม่หยุดยั้งในยุค "ไอที" หรือ “Globalization” ทักษะการเรียนรู้ในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์จึงถูกนำมาพัฒนานักเรียนตามขั้นตอนแบบโพลยาเพื่อฝึกทักษะการแก้โจทย์ปัญหาอย่างครบถ้วน โดยร่วมกับเทคนิคการค้นพบในกลุ่มย่อย(TAI)แก่นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนเมืองพัทยา 9 (วัดโพธิสัมพันธ์) ซึ่งมีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว ก่อนเรียนและหลังเรียนโดยใช้วิธีการสอนแบบโพลยา (Polya’s Problem Solving Techniques) ร่วมกับเทคนิคการค้นพบในกลุ่มย่อย (TAI) 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียวกับความพึงพอใจต่อวิธีการสอบแบบโพลยา (Polya’s Problem Solving Techniques) ร่วมกับเทคนิคการค้นพบในกลุ่มย่อย (TAI) 3) เพื่อหาประสิทธิภาพของชุดกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยวิธีการสอนแบบโพลยา (Polya’s Problem Solving Techniques) ร่วมกับเทคนิคการค้นพบในกลุ่มย่อย (TAI)

การศึกษาครั้งนี้ ใช้กลุ่มตัวอย่าง นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2557 โรงเรียนเมืองพัทยา 9 (วัดโพธิสัมพันธ์) จำนวน 37 คน ถูกเลือกแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้พร้อมชุดกิจกรรมการเรียนรู้การแก้โจทย์ปัญหาสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว จำนวน 6 ชุดกิจกรรม 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนย่อยแบบเลือกตอบ 4 ตัวเลือก จำนวน 6 ชุด ชุดละ 10 ข้อ 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียนแบบตัวเลือก 4 ตัวเลือก แบบคู่ขนาน จำนวน 25 ข้อ 4) แบบประเมินความพึงพอใจต่อการเรียนคณิตศาสตร์หลังการใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ จำนวน 15 ข้อ สถิติที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย (x ̅) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) และค่าร้อยละ (Percentage) และค่าสถิติ t-test ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล

ผลการศึกษาพบว่า ความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียวหลังเรียนสูงขึ้นหลังจากเรียนรู้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ประสิทธิภาพเท่ากับ 79.25/82.68 ผ่านเกณฑ์ที่ตั้งไว้ 75/75 อีกทั้งความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียวมีความสัมพันธ์เชิงบวกต่อความพึงพอใจของนักเรียนต่อวิธีการสอนแบบโพลยาร่วมกับเทคนิคการค้นพบในกลุ่มย่อย(TAI) นักเรียนมีระดับความพึงพอใจต่อการเรียนรู้คณิตศาสตร์ในครั้งนี้อยู่ในระดับมากที่สุด

≡ เรื่องน่าอ่าน/สาระน่ารู้ ≡

เปิดอ่าน 10,215 ครั้ง ดื่มน้ำอัดลม 0 แคลอรี่ ช่วยลดน้ำหนักได้ จริงหรือ? / พญ.ธิดากานต์ รุจิพัฒนกุล	เปิดอ่าน 16,267 ครั้ง เด็กนอนเป็นเวลาปัญญาดี ยิ่งนอนตั้งแต่หัวค่ำยิ่งหัวไวยิ่งกว่าเพื่อน	เปิดอ่าน 11,799 ครั้ง ส้มป่อย สุดยอดผักเพิ่มภูมิคุ้มกัน
เปิดอ่าน 9,892 ครั้ง เข้าใจธรรมชาติของเด็ก มิติใหม่ครูไทยยุคดิจิตอล	เปิดอ่าน 19,599 ครั้ง วิตามิน บี	เปิดอ่าน 77,703 ครั้ง ความน่าจะเป็น
เปิดอ่าน 10,983 ครั้ง เคล็ดลับดี ๆ ที่อยากส่งต่อ	เปิดอ่าน 7,617 ครั้ง ราชภัฏกับธนาคาร	เปิดอ่าน 12,172 ครั้ง ลูกหมาเดินวนกินนม แบบกังหัน น่ารักมากครับ
เปิดอ่าน 51,980 ครั้ง วิจัยคืออะไร	เปิดอ่าน 18,786 ครั้ง กินหวานอย่างไรไม่อันตราย	เปิดอ่าน 8,871 ครั้ง ปฏิรูปการศึกษา ติดอาวุธครูสอนคิด
เปิดอ่าน 14,367 ครั้ง ผู้ประดิษฐ์คิดค้น"กล่องดำ"เสียชีวิตแล้ว	เปิดอ่าน 41,152 ครั้ง ประโยชน์ของว่านหางจระเข้	เปิดอ่าน 13,647 ครั้ง รัฐธรรมนูญ แห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๕๐

© 2000-2020 Kroobannok.com  
All rights reserved.

ครูบ้านนอกดอทคอม
การจัดอันดับของ Truehits Web Directory