ครูบ้านนอก

ชื่อผู้วิจัย นายจตุพล สายงาม

หน่วยงาน โรงเรียนเทศบาล 2 หนองบัว

ปีที่ทำการวิจัย พ.ศ.2567

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการด้านการจัดการเรียนรู้การอ่านจับใจความสำคัญภาษาไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 2) เพื่อสร้างและพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทย แบบ “สร้างความสนใจ ใฝ่เรียนใฝ่รู้ โยงสู่เนื้อหา พัฒนาการเรียนรู้” (TUTAR Model) เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 3) เพื่อศึกษาผลการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทย แบบ “สร้างความสนใจ ใฝ่เรียนใฝ่รู้ โยงสู่เนื้อหา พัฒนาการเรียนรู้” (TUTAR Model) เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่มีต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทย แบบ “สร้างความสนใจ ใฝ่เรียนใฝ่รู้ โยงสู่เนื้อหา พัฒนาการเรียนรู้” (TUTAR Model) เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีการดำเนินการวิจัย 4 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 Survey (R1) การสำรวจเพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูลในการสร้าง/พัฒนารูปแบบ ขั้นตอนที่ 2 Product/ Innovation Development (D1) การสร้างและพัฒนารูปแบบ ขั้นตอนที่ 3 Implementation (R2) การทดลองเพื่อตรวจสอบคุณภาพของรูปแบบ และ ขั้นตอนที่ 4 Evaluation & Revision (D2) การประเมินและปรับปรุงรูปแบบ การวิจัยครั้งนี้ได้นำรูปแบบฯ ไปทดลองใช้กับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/1 โรงเรียนเทศบาล 2 หนองบัว สังกัดเทศบาลนครอุบลราชธานี จำนวน 37 คน ที่กำลังเรียนภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 โดยการกำหนดกลุ่มตัวอย่างใช้วิธีการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยในการสุ่ม และแต่ละห้องเรียนได้มีการคละนักเรียนไว้เรียบร้อยแล้ว เครื่องมือวิจัย คือ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์สภาพการจัดการเรียนรู้รายวิชาภาษาไทย รูปแบบการจัดการเรียนรู้ ซึ่งประกอบด้วย คู่มือการใช้รูปแบบและแผนการจัดการเรียนรู้ แบบทดสอบวัดความสามารถ ด้านการอ่านจับใจความสำคัญ และแบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ (Frequency) ร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และการทดสอบค่าที (Dependent Samples t-test)

ผลการวิจัยพบว่า

สภาพการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 เกี่ยวกับสภาพการจัดการเรียนรู้ วิธีการจัดการเรียนรู้ ตลอดจนปัญหาและอุปสรรคในการจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียนจริง นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีความคิดเห็นเกี่ยวกับสภาพการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญ ภาพรวมนักเรียนมีความคิดเห็นเกี่ยวกับสภาพการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญวิชาภาษาไทยอยู่ในระดับ ปานกลาง ( = 3.68) โดยมีความคิดเห็นในระดับมาก 3 ลำดับสูงสุด คือ ข้อ 13) ครูสอนการอ่านจากเรื่องง่ายไปหายาก ( = 4.34) รองลงมาก คือ ข้อ 1) นักเรียนมีวัตถุประสงค์ในใจเมื่ออ่านทุกครั้ง ( = 4.04) และข้อ 25) นักเรียนมีความสุขและได้รับความรู้ในการอ่านจับใจความภาษาไทย ( = 4.00) สภาพปัญหาและความต้องการในการจัดการเรียนรู้ด้านการอ่านจับใจความสำคัญ พบว่า นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านการอ่านต่ำมีสาเหตุมาจากหลายประการ คือ ครูผู้สอน ไม่ใช้สื่ออุปกรณ์ในการจัดการเรียนการสอน ใช้วิธีสอนแบบบรรยาย นักเรียนมีส่วนร่วมในกิจกรรมน้อย ครูยึดหลักสูตรมากเกินไปและพยายามเร่งสอนให้จบตามหลักสูตร นักเรียนมีความสนใจในวิชาภาษาไทยน้อย ไม่เห็นความสำคัญ ขาดสื่อการเรียนการสอน เอกสารประกอบการสอนไม่น่าสนใจ แผนการจัดการเรียนรู้ที่ครูใช้ดำเนินกิจกรรมการเรียนการสอนขาดกิจกรรมที่ส่งเสริมให้นักเรียนได้ฝึกทักษะทางภาษาอย่างครบถ้วน และไม่ได้ให้ผู้เรียนเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้อย่างแท้จริง สื่อและอุปกรณ์ที่ส่งเสริมการเรียนรู้ไม่หลากหลาย และที่สำคัญคือ รูปแบบการจัดการเรียนรู้ส่วนใหญ่ครูจะเป็นผู้อธิบายให้ความรู้ในเนื้อหา หรือให้นักเรียนศึกษาจากใบความรู้ ใบงาน หนังสือเรียน ครูและนักเรียนมีความต้องการให้การเรียนรู้เป็นลักษณะที่หลากหลาย เปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้เรียนรู้จากการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้เรียนคนอื่นๆ ในชั้นเรียนผ่านกิจกรรมการอ่านและคิดวิเคราะห์จับใจความสำคัญที่เป็นกระบวนการขั้นตอนอย่างเหมาะสม และทำกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเอง มีการเชื่อมโยงความรู้ด้านต่างๆ และมีการร่วมกันแลกเปลี่ยนในกลุ่มผู้เรียน รวมทั้งมีการนำเสนอผลงานจากการสรุปความรูปในรูปแบบ Concept Mapping หรือรูปแบบอื่นๆ ที่หลากหลาย ซึ่งจะนำไปสู่การพัฒนาความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญภาษาไทย และจะเป็นวิธีการที่ส่งเสริมให้ผู้เรียนเกิดเจตคติที่ดีต่อการเรียนภาษาไทย

2) รูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้นเป็นการผสมผสานการจัดการเรียนรู้แบบปฏิบัติการ ทฤษฎีการสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเอง และทฤษฎีการถ่ายโยงการเรียนรู้ โดยมีองค์ประกอบของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ ได้แก่ หลักการ วัตถุประสงค์ กระบวนการจัดการเรียนรู้ การวัดและประเมินผล และเงื่อนไขการนำรูปแบบไปใช้ เรียกว่า รูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทย แบบ “สร้างความสนใจ ใฝ่เรียนใฝ่รู้ โยงสู่เนื้อหา พัฒนาการเรียนรู้” (TUTAR Model) เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีกระบวนการจัดการเรียนรู้ 5 ขั้น ประกอบด้วย ขั้นที่ 1 Triggering ขั้นกระตุ้นและเร้าความสนใจ ขั้นที่ 2 Understanding ขั้นทำความเข้าใจเนื้อหาบทเรียน ขั้นที่ 3 Transferring ขั้นถ่ายโยงความรู้สู่การออกแบบ ขั้นที่ 4 Assessment ขั้นประเมินผลงานผ่านวิธีการที่หลากหลาย และขั้นที่ 5 Reflection ขั้นสรุปและสะท้อนความรู้ โดยรูปแบบที่พัฒนาขึ้นมีการบูรณาการสภาพการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง คิดและทำกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเอง ค้นคว้าสืบเสาะหาความรู้จากแหล่งเรียนรู้ต่างๆ ได้เอง โดยครูช่วยกระตุ้นให้เกิดการคิดอย่างเป็นขั้นตอน ซึ่งรูปแบบการจัดการเรียนรู้ดังกล่าวมีประสิทธิภาพ 82.38/84.23 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ 80/80 ที่ตั้งไว้

3) ความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 หลังการเรียนโดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทย แบบ “สร้างความสนใจ ใฝ่เรียนใฝ่รู้ โยงสู่เนื้อหา พัฒนาการเรียนรู้” (TUTAR Model) เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ซึ่งเป็นไปตามสมมุติฐานการวิจัยที่ตั้งไว้

4) ความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่มีต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทย แบบ “สร้างความสนใจ ใฝ่เรียนใฝ่รู้ โยงสู่เนื้อหา พัฒนาการเรียนรู้” (TUTAR Model) เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านจับใจความสำคัญ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีค่าเฉลี่ยรวม 4.60 อยู่ในระดับมากที่สุด

เว็บน่าสนใจ