การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) พัฒนารูปแบบการสอนกิจกรรมลูกเสือเนตรนารี สามัญรุ่นใหญ่ โดยใช้แนวคิด การเรียนรู้ผ่านประสบการณ์เป็นฐาน (Experiential Learning) ให้มีความเหมาะสมต่อบริบทของผู้เรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น และ (2) ศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการสอนที่พัฒนาขึ้นต่อการเรียนรู้ ทักษะชีวิต และพฤติกรรมการมีส่วนร่วมทางสังคมของผู้เรียน การวิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบ วิจัยและพัฒนา (Research and Development: R&D) ประกอบด้วย 3 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 การศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการในการจัดกิจกรรมลูกเสือเนตรนารี รวมถึงการวิเคราะห์แนวคิด ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องเพื่อนำไปสู่การออกแบบรูปแบบการสอน ระยะที่ 2 การพัฒนารูปแบบการสอนตามหลักการของ Experiential Learning และ Scout Method โดยผ่านการตรวจสอบความเหมาะสมและความสอดคล้องจากผู้ทรงคุณวุฒิ และปรับปรุงให้สมบูรณ์ และระยะที่ 3 การทดลองใช้รูปแบบการสอนกับผู้เรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น พร้อมประเมินประสิทธิภาพและประสิทธิผลผ่านการวัดผลก่อนหลัง การสังเกตพฤติกรรม การประเมินภาระงาน และการสะท้อนผลการเรียนรู้ (Reflection)
ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบการสอนที่พัฒนาขึ้นประกอบด้วย 5 ขั้นตอนสำคัญ คือ การสืบค้นและสำรวจ (Investigation) การเตรียมการ (Preparation) การลงมือปฏิบัติ (Action) การสะท้อนผล (Reflection) และ การนำเสนอผลงานและเฉลิมฉลองผลสำเร็จ (Demonstration & Celebration) โดยยึดตามหลักการลูกเสือและการเรียนรู้จากประสบการณ์ตรง ผู้ทรงคุณวุฒิให้ความเห็นว่ามีความถูกต้อง เหมาะสม และสามารถประยุกต์ใช้ได้จริงในสถานศึกษา เมื่อทดลองใช้ พบว่าผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ทักษะชีวิต การทำงานเป็นทีม และพฤติกรรมการมีส่วนร่วมทางสังคมสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 พร้อมทั้งมีทัศนคติที่ดีต่อกิจกรรมลูกเสือเนตรนารีมากยิ่งขึ้น
การวิจัยนี้ชี้ให้เห็นว่า การใช้แนวคิดการเรียนรู้ผ่านประสบการณ์เป็นฐานร่วมกับกระบวนการลูกเสือช่วยส่งเสริมการเรียนรู้ที่มีความหมายและยั่งยืน พัฒนาทักษะชีวิตที่จำเป็นต่อศตวรรษที่ 21 และช่วยให้ผู้เรียนเกิดความรับผิดชอบต่อส่วนรวม สามารถประยุกต์ใช้ในสถานศึกษาอื่นได้อย่างเหมาะสม
Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Prentice-Hall.
Kolb, A. Y., & Kolb, D. A. (2017). Experiential learning theory as a guide for experiential educators in higher education. ELTHE: A Journal for Engaged Educators, 1(1), 744.
Dewey, J. (1938). Experience and education. Macmillan.
Moon, J. A. (2004). A handbook of reflective and experiential learning: Theory and practice. RoutledgeFalmer.
Bringle, R. G., & Hatcher, J. A. (1996). Implementing service learning in higher education. The Journal of Higher Education, 67(2), 221239.
Eyler, J., & Giles, D. E. (1999). Wheres the learning in service-learning? Jossey-Bass.
Furco, A. (1996). Service-learning: A balanced approach to experiential education. In B. Taylor (Ed.), Expanding boundaries: Serving and learning (pp. 26). Corporation for National Service.
Boy Scouts of America. (2019). Scout handbook (14th ed.). Boy Scouts of America.
World Organization of the Scout Movement. (2017). The Essential Characteristics of Scouting. WOSM.
World Organization of the Scout Movement. (2013). Scouting education methods. WOSM.
National Scout Organization of Thailand. (2561). คู่มือลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่. สำนักงานลูกเสือแห่งชาติ.
สำนักงานลูกเสือแห่งชาติ. (2561). คู่มือวิชาพื้นฐานลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่. สำนักงานลูกเสือแห่งชาติ.