การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อ1) ศึกษาปัญหาและความต้องการของผู้เรียนและผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมในการจัดการเรียนการสอนตามกระบวนการเรียนอย่างมีความหมายโดยใช้ทฤษฎีสร้างสรรค์ความรู้ด้วยตนเอง เรื่อง ระบบเศรษฐกิจกับเศรษฐกิจพอเพียง 2) พัฒนาแบบจำลองการเรียนตามกระบวนการเรียนอย่างมีความหมายโดยใช้ทฤษฎีสร้างสรรค์ความรู้ด้วยตนเอง เรื่อง ระบบเศรษฐกิจกับเศรษฐกิจพอเพียง 3) ศึกษาประสิทธิภาพของแบบจำลองการเรียนตามกระบวนการเรียนอย่างมีความหมายโดยใช้ทฤษฎีสร้างสรรค์ความรู้ด้วยตนเอง เรื่อง ระบบเศรษฐกิจกับเศรษฐกิจพอเพียงที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ครูผู้สอนนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 จำนวน 3 คน และนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 จำนวนนักเรียน 26 คน ซึ่งได้มาโดยการจับฉลากมา 1 ห้องเรียนจาก 3 ห้องเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แบบสอบถามปัญหาและความต้องการของผู้เรียนและผู้สอนในการจัดการเรียนการสอนกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม 2) แบบประเมินแบบจำลองการเรียนตามกระบวนการเรียนอย่างมีความหมายโดยใช้ทฤษฎีสร้างสรรค์ความรู้ด้วยตนเอง 3) แบบประเมินการเรียนตามกระบวนการเรียนอย่างมีความหมายโดยใช้ทฤษฎีสร้างสรรค์ความรู้ด้วยตนเอง 4) แบบทดสอบวัดผลผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียน และหลังเรียนการเรียนตามกระบวนการเรียนอย่างมีความหมายโดยใช้ทฤษฎีสร้างสรรค์ความรู้ด้วยตนเอง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ Dependent Samples t-test

ผลการวิจัยปรากฏดังนี้

1. ปัญหาในการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมอยู่ในระดับปานกลาง และมีความต้องการในการเรียนรู้อย่างมีความหมายอยู่ในระดับมาก และครูสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม มีปัญหาการจัดการเรียนรู้ในกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมอยู่ในระดับปานกลาง และมีความต้องการจัดการเรียนการสอนอย่างมีความหมายอยู่ในระดับมาก

2. แบบจำลองการเรียนตามกระบวนการเรียนอย่างมีความหมายโดยใช้ทฤษฎีสร้างสรรค์ความรู้ด้วยตนเองที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย การจัดการเรียนการสอน เรื่อง ระบบเศรษฐกิจกับเศรษฐกิจพอเพียง กลุ่มสาระสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมและการออกแบบการเรียนการสอน ด้านวิธีการ ได้แก่ การใช้มโนทัศน์ในการเรียนรู้ การเรียนแบบร่วมมือ การใช้ฐานการช่วยเหลือด้านประสิทธิภาพ ได้แก่ พุทธิพิสัยของผู้เรียน และกระบวนการทางสังคม ด้านประสิทธิผล ได้แก่ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน การคิดไตร่ตรอง การคิดเชื่อมโยง คุณลักษณะที่พึงประสงค์ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน ขั้นตอนการเรียนอย่างมีความหมาย ประกอบด้วย (1) ขั้นเร้า ได้แก่ การทบทวนความรู้เดิม การเติมความคิดรวบยอด และการสอดแทรกปัญหา (2) ขั้นร่วมเรียน ได้แก่การศึกษาข้อมูลใหม่ การทดลองด้วยวิธีการต่าง ๆ และการสรุปผลร่วมกัน และ (3) ขั้นรู้ ได้แก่ การไตร่ตรองความรู้ การนำความรู้ไปใช้ และความสามารถในการตัดสินประเมินคุณค่าของความรู้

3. ผลกระบวนการและประสิทธิภาพการเรียนรู้แบบจำลองการเรียนตามกระบวนการเรียนอย่างมีความหมายโดยใช้ทฤษฎีสร้างสรรค์ความรู้ด้วยตนเอง เท่ากับ 89.41 และ 84.81 ตามลำดับ ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้ 80/80 และดัชนีประสิทธิผลมีค่าเท่ากับ 0.7308 นักเรียนที่เรียนด้วยแบบจำลองมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

โดยสรุป แบบจำลองการเรียนตามกระบวนการเรียนอย่างมีความหมายโดยใช้ทฤษฎีสร้างสรรค์ความรู้ด้วยตนเองที่พัฒนาขึ้น ส่งผลให้ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้น สามารถนำไปใช้ในการจัดการเรียนรู้อย่างมีความหมายในระดับมัธยมศึกษาได้

เว็บน่าสนใจ