ผู้วิจัย นายชาญวิทย์ อุ่นประชา โรงเรียนวัดประชานิมิตร

ปีที่พิมพ์ 2565

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา เพื่อการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับจำนวนจริง สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีขั้นตอนในการพัฒนาประกอบด้วย 3 ขั้นตอน คือ 1) การสังเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งบริบทในการจัดการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ของโรงเรียนวัดประชานิมิตร 2) การยกร่างและพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 3) การประเมินความเหมาะสมของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญคือ ผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ 5 เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ 1) รูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับจำนวนจริง สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 2) แผนการจัดการเรียนรู้ ตามรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 4) แบบทดสอบประเมินความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสตร์ และ 5) แบบวัดความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับจำนวนจริง สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที (t-test)

ผลการวิจัยพบว่า

1. ข้อมูลสภาพปัจจุบันและความต้องการในการจัดการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ รายวิชาคณิตศาสตร์พื้นฐาน สภาพที่คาดหวังในการจัดการเรียนรู้ มุ่งสู่การส่งเสริมให้นักเรียนมีทักษะของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 มีทักษะการคิด ทักษะการใช้เทคโนโลยี ทักษะการใช้ชีวิต เน้นการส่งเสริมการคิดแก้ปัญหา เพื่อให้นักเรียนมีทักษะการคิดสร้างสรรค์ มีทักษะพื้นฐานในรายวิชา และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้ ส่งผลให้อยู่ในสังคมได้อย่างมีคุณภาพ

2. รูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ หลักการของรูปแบบการเรียนรู้ วัตถุประสงค์ของรูปแบบการเรียนรู้ กระบวนการเรียนรู้ การวัดและประเมินผล และ เงื่อนไขในการนำรูปแบบไปใช้ โดยมีขั้นตอนการเรียนรู้ คือ ขั้นตอนที่ 1 ขั้นการเชิญชวนนำเข้าสู่บทเรียน ขั้นตอนที่ 2 ขั้นสำรวจปัญหา ขั้นตอนที่ 3 ขั้นการอธิบายวิธีการหาคำตอบและการสร้างองค์ความรู้ ขั้นตอนที่ 4 ขั้นการปฏิบัติการสร้างความรู้ ขั้นตอนที่ 5 ขั้นการตรวจสอบความรู้ที่สร้างขั้น และ ขั้นตอนที่ 6 ขั้นประเมินผลและนำความรู้ไปใช้ เมื่อนำไปทดลองใช้กับนักเรียนแบบภาคสนาม จำนวน 30 คน พบว่า มีประสิทธิภาพเท่ากับ 82.75/84.68 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ 80/80

เว็บน่าสนใจ