ชื่อเรื่อง การพัฒนาความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้การเรียนรู้
แบบเน้นงานปฏิบัติ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
สาระการเรียนรู้ ภาษาต่างประเทศ (ภาษาอังกฤษ)
ชั้น ประถมศึกษาปีที่ 4
ผู้วิจัย นางวีรียา มาตะรักษ์
ปีการศึกษา 2559
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนโดยใช้การเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติก่อนเรียนและหลังเรียน และศึกษาเจตคติต่อการสอนพูดภาษาอังกฤษโดยใช้การเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติ ของชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียน
บ้านหนองหาน (วันครู 2502) อำเภอหนองหาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2559 จำนวน 40 คน แบบแผนการวิจัยเป็นแบบกลุ่มเดียววัดผลก่อนและหลังเรียน โดยได้จากการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 12 แผน แบบวัดความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษ และแบบวัดเจตคติต่อการสอนพูดภาษาอังกฤษโดยใช้การเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติ การดำเนินการทดลองใช้เวลา 12 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 ชั่วโมง รวมทั้งหมดจำนวน 36 ชั่วโมง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบทีแบบกลุ่มเดียวเทียบกับเกณฑ์ และการทดสอบทีแบบไม่อิสระ
ผลการวิจัยพบว่า
1. นักเรียนมีคะแนนความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษ โดยใช้การสอนแบบเน้นงานปฏิบัติ ก่อนเรียนเฉลี่ย 91.20 คิดเป็นร้อยละ 30.40 และหลังเรียนเฉลี่ย 280.43 คิดเป็นร้อยละ 93.48 เมื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยพบว่าความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนที่ได้รับการสอนพูดภาษาอังกฤษ โดยใช้การเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน ซึ่งคะแนนหลังเรียนสูงกว่าร้อยละ 70
2. นักเรียนที่ได้รับการสอนพูดภาษาอังกฤษ โดยใช้การเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติมีเจตคติต่อการสอนพูดภาษาอังกฤษ อยู่ในระดับดีมาก