บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์คือ (1) เพื่อศึกษาระดับการรับรู้ความสามารถของครูในโรงเรียน

สังกัดเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ (2) เพื่อศึกษาระดับประสิทธิผลของโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ และ (3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความสามารถรวมของครูกับประสิทธิผลของโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ ครูที่ปฏิบัติหน้าที่ในโรงเรียน สังกัดเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ ปีการศึกษา 2560 จำนวนทั้งสิ้น 100 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถาม จำนวน 1 ฉบับ แบ่งออกเป็น 3 ตอน ได้แก่ ตอนที่ 1 ข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม มีลักษณะเป็นแบบตรวจสอบรายการ (Check list) ประกอบด้วย เพศ อายุ ระดับการศึกษา และประสบการณ์ในการทำงาน ตอนที่ 2 แบบสอบถามเกี่ยวกับการรับรู้ความสามารถของครู จำนวน 7 ด้าน รวม 32 ข้อ ตอนที่ 3 แบบสอบถามเกี่ยวกับประสิทธิผลของโรงเรียน จำนวน 4 ด้าน รวม 24 ข้อ ซึ่งลักษณะของแบบสอบถามเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) ให้เลือกตอบได้ 5 ระดับ ตามแบบลิเคอร์ท (Likert) และท้ายแบบสอบถามมีแบบแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมสำหรับครูเกี่ยวกับการรับรู้ความสามารถของครูกับประสิทธิผลของโรงเรียน และได้ทำการวิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับสถานภาพของผู้ตอบแบบสอบถาม จำนวน 100 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงหาค่าความถี่ (F) ร้อยละ (%) ค่าเฉลี่ย ( ) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความสามารถของครูกับประสิทธิผลของโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ โดยหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า

1. การรับรู้ความสามารถของครูในโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ พบว่า การรับรู้ความสามารถของครูโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด คือ ความสามารถที่จะขอความร่วมมือจากชุมชน รองลงมา คือ ความสามารถที่จะสร้างบรรยากาศทางบวกในโรงเรียน และด้านความสามารถที่จะขอความร่วมมือจากผู้ปกครอง และด้านความสามารถที่จะขอความร่วมมือจากผู้ปกครอง ตามลำดับ ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ความสามารถในการจัดระเบียบ

2. ประสิทธิผลของโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ พบว่า ประสิทธิผลของโรงเรียน โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด คือ ความสามารถในการพัฒนานักเรียนให้มีทัศนคติทางบวกของนักเรียน รองลงมา คือ ความสามารถในการแก้ปัญหาในโรงเรียน และด้านความสามารถในการปรับเปลี่ยนและพัฒนาโรงเรียนให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุดคือ ความสามารถในการผลิตนักเรียนที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้

3. การรับรู้ความสามารถของครูโดยภาพรวม มีความสัมพันธ์ทางบวกกับประสิทธิผลของโรงเรียน อยู่ในระดับสูงมาก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยพบว่า ค่าความสัมพันธ์อยู่ในระดับสูง ถึง สูงมาก โดยเรียงตามลำดับจากค่าความสัมพันธ์มากไปหาน้อย คือ ด้านความสามารถที่จะสร้างบรรยากาศทางบวกในโรงเรียน รองลงมา คือ ด้านความสามารถที่จะขอความร่วมมือจากผู้ปกครอง ด้านความสามารถที่จะขอความร่วมมือจากชุมชน และด้านความสามารถที่จะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจ ตามลำดับ

คำสำคัญ : การรับรู้ความสามารถของครู, ประสิทธิผลของโรงเรียน

เว็บน่าสนใจ