การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาตัวแปรสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนโพนทองพัฒนาวิทยา อำเภอโพนทอง จังหวัดร้อยเอ็ด กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นที่เรียนแผนการเรียนวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ โรงเรียนโพนทองพัฒนาวิทยา ทั้งหมด ๔ ห้องเรียน จำนวน 164 คน ตัวแปรอิสระที่นำมาศึกษาในรูปที่เป็นสาเหตุ ประกอบด้วย องค์ประกอบด้านคุณลักษณะของผู้เรียน ได้แก่ ความรู้พื้นฐานเดิม แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ เจตคติต่อวิชาฟิสิกส์ นิสัยในการเรียน เวลาที่ใช้ในการศึกษาเพิ่มเติม การคิดอย่างมีวิจารณญาณ ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ ความถนัดทางคณิตศาสตร์ ตัวแปรตาม คือ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ แบบทดสอบวัดทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ แบบทดสอบวัดความถนัดทางคณิตศาสตร์ แบบวัดเจตคติต่อวิชาฟิสิกส์ แบบวัดแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ แบบวัดการคิดอย่างมีวิจารณญาณ แบบสำรวจนิสัยในการเรียนและสำรวจเวลาที่ใช้ในการศึกษาเพิ่มเติม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์เส้นทาง (Path analysis) และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ (Multiple regression analysis) โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป SPSS

ผลการวิจัยพบว่า

1.กลุ่มตัวแปรอิสระทั้งหมดในแบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ตามสมมติฐาน อธิบายความแปรปรวนของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ ได้ร้อยละ 83.5 ค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานในการพยากรณ์ เท่ากับ 1.175

2.กลุ่มตัวแปรอิสระในแบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนฟิสิกส์ที่ปรับปรุงใหม่ เป็นตัวแปรสาเหตุและมีอิทธิพลทางตรงต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ ได้แก่ นิสัยในการเรียน และการคิดอย่างมีวิจารณญาณ และ โดยที่กลุ่มตัวแปรอิสระทั้ง 2 ตัวแปรนี้เป็นตัวพยากรณ์ที่ดีในการทำนายผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ สามารถร่วมกันอธิบายความแปรปรวนของคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ได้ร้อยละ 86.8 (R = .932) ค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานในการพยากรณ์ เท่ากับ 1.224

เว็บน่าสนใจ