เคล็ดลับการเป็นผู้นำ
เมื่อใครก็ตามก้าวสู่ตำแหน่งผู้นำขององค์กร ซึ่งมีอำนาจตัดสินใจเรื่องต่างๆ ซึ่งสามารถชี้เป็น ชี้ตาย ...จะรุ่ง หรือร่วง..ให้กับองค์กรได้นั้น คงทำให้เขาเหล่านั้นรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ กันไม่มากก็น้อย แล้วจะทำอย่างไรถึงจะสามารถนำพาองค์กรให้ผ่านพ้นวิกฤตต่างๆ ก้าวไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองได้ละ...............? นี่คือคำถามที่ยังคงค้างคาใจเหล่าผู้นำแทบทุกคน สำหรับตัวผมนั้นแม้จะไม่ใช่ผู้นำที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากมายอะไร หรือมีประสบการณ์อย่างโชคโชน แต่จากการอ่าน ค้นคว้า สังเกต จึงขอหาญกล้ารวบรวมคุณลักษณะที่ผู้นำที่ดีพึงมี มานำเสนอให้กับทุกๆ ท่าน...................
พึงหาความคิดเห็นที่แตกต่าง
ผู้นำหากพูดอะไร ทำอะไร สั่งการอะไรแล้ว คนรอบข้างพลอยเห็นดีเห็นงามด้วย ถึงแม้จะรู้ว่าสิ่งนั้นไม่ถูกไม่ต้อง ก็ไม่ทักท้วงห้ามปราม นับว่าเป็นภัยแก่องค์กรอย่างมาก เพราะผู้นำก็ยังเป็นคนธรรมดาอยู่นั่นเอง ไม่ได้รอบรู้ไปเสียหมด
"หนึ่งคนหนึ่งความคิด ร้อยคนก็ร้อยความคิด"
หากสามารถนำความคิดทั้งร้อยความคิด มารวมเป็นหนึ่งเดียวกันได้ ผลการตัดสินใจในเรื่องต่างๆ ก็คงจะลดความผิดพลาดลงไปได้มาก และจะเป็นไรหากจะเสียเวลาในการคิดกันให้ดีก่อนตัดสินใจ หรือจะมานั่งแก้ปัญหาในภายหลัง...............
หากการตัดสินใจในเรื่องต่างๆ เป็นเรื่องง่ายๆ ผู้นำคงไม่ต้องทำเองเพียงแค่หาคนเก่งๆ มาทำแทนจะไม่ง่ายกว่าหรือ............
พึงรู้จักกระจายอำนาจ
ผู้นำหลายคนมักหลงใหล ลุ่มหลง ในอำนาจที่ตนมี ยึดมั่นถือมั่น ว่าเป็นของตัว ตัวเองเท่านั้นที่ทำได้ดีที่สุด ลองนึกดูสิครับว่า งานในแต่ละวันจะมีมากมายแค่ไหนและเรื่องไหนสำคัญหรือไม่สำคัญ หากคิดที่จะทำเองเสียหมด
"ต่อให้ในหนึ่งวันมีสักกี่ชั่วโมงก็คงไม่พอ"
แล้วอย่างนี้ชีวิตจะมีสุขหรือ งานที่ทำออกไปถ้าถูกก็ดีไป แล้วถ้าผิดละจะทำอย่างไรคิดดู...........ดังนั้นผู้นำที่ดีจึงควรที่จะรู้จักกระจายอำนาจ กระจายงาน ลงสู่เบื้องล่าง งานเล็กๆน้อยๆ เรื่องปลีกย่อยก็ให้ระดับรองๆ ลงมาเป็นผู้จัดการแทน ตัวเราเป็นเพียงผู้ควบคุมดูแล คอยให้คำแนะนำช่วยเหลือ และนำเวลาที่มีอยู่ไปทำในเรื่องที่สำคัญกว่าเพื่อความก้าวหน้าขององค์กร
ต่อไป............
พึงนอบน้อมถ่อมตน
ผู้นำเมื่อก้าวขึ้นมามีอำนาจแล้ว หลายๆ คนมักลุ่มหลงทะนงตัว ฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือย
"คนเราจะดูหน้าตัวเองก็ต้องใช้กระจก ผู้นำต้องการรู้ข้อบกพร่องของตัวเอง จะต้องอาศัยผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นผู้ชี้แนะ"
หากทำตัวเหินห่าง แล้วใครหน้าไหนจะกล้าที่จะออกความคิดความเห็น คอยเตือนสติไม่ให้หลงทาง และจะเป็นความผิดมากถ้าผู้ใต้บังคับบัญชารู้แล้วว่านายผิดแต่ไม่รู้จักเตือนเพราะอะไร..........
เพราะถ้ารู้แล้วไม่เตือนปล่อยเลยตามเลย เมื่อนายตัดสินใจอะไรลงไปแล้วผิดจะส่งผลกับองค์กรแค่ไหนคิดดู............. เมื่อองค์กรไปไม่รอดแล้วผู้ใต้บังคับบัญชาจะรอดอย่างนั้นหรือ............
พึงอย่าหลงลืมตัว
เมื่อแรกก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งผู้นำนั้นหลายๆ คนมีความตั้งใจจริงที่จะทำงานอย่างดี และเต็มความสามารถ มีแผนการดีๆมากมาย แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไป...........
"การอยู่ในอำนาจเป็นเวลานาน ทำให้เกิดความหยิ่งยโส"
ลุ่มหลงในอำนาจไม่เห็นใครอยู่ในสายตา ทำให้ผู้ที่เคยร่วมงานด้วยแต่ก่อนมาเริ่มออกห่าง เป็นโอกาสให้ผู้ที่หวังในผลประโยชน์ส่วนตัวเริ่มเข้ามาห้อมล้อมผู้นำ เพราะผู้นำมีอำนาจที่จะทำประโยชน์ให้กับตนได้ เมื่อนายว่าดีก็คอยแต่ว่าดีตามนายว่า จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปีแล้วอย่างนี้จะไม่ให้ผู้นำลุ่มหลงลืมตัวได้อย่างไร......
พึงเลือกใช้คน
องค์กรที่ดีใช่ว่าจะมีผู้นำที่ดีมีความสามารถ แล้วจะดีได้ก็ยังต้องมีทีมงานที่ดีคอยช่วยเหลือด้วย............. มีคนเคยพูดว่า
"การเข้าใจคนผู้หนึ่งนั้นเป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่าสิ่งใด"
ดังนั้นการคัดเลือกบุคคลที่จะเข้ามาทำงานในทีมจึงต้องคัดเลือกอย่างถี่ถ้วนว่าคนๆ นั้นประกอบด้วยความรู้ ความสามารถเหมาะสมกับตำแหน่งที่จะมอบให้หรือไม่ และยังต้องพิเคราะห์ถึงอุปนิสัยความประพฤติ ด้วยว่าเป็นคนเช่นไร คนที่ไร้ความสามารถแต่ซื่อสัตย์ ยังดีกว่าคนที่ฉลาดแต่คดโกง............
พึงเข้าใจการรวมพลังของพนักงานในองค์กร
ในบางครั้งการตัดสินใจที่ผิดพลาดของผู้นำอาจส่งผลให้พนักงานในองค์กรเกิดความไม่พอใจ เมื่อนานวันเข้าความขุ่นข้องหมองใจก็จะเกิดขึ้นระว่างผู้นำกับพนักงาน จึงไม่แปลกที่จะเห็นข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์หรือทางสื่อต่างๆ ที่พนักงานนัดกันหยุดงานประท้วงนายจ้าง หรือการเกิดสมัชชาแรงงานตามองค์กรต่างๆ นี่คือการรวมพลังกันของพนักงานภายในองค์กรเพื่อเพิ่มอำนาจในการต่อรองกับผู้นำองค์กรในยามที่ถูกเอาเปรียบ
"ผู้นำก็เปรียบได้กับเรือ พนักงานก็เหมือนน้ำ น้ำลอยเรือได้ ก็จมเรือได้เช่นกัน"
หากไม่มีผู้ตามแล้วแล้วจะมีผู้นำได้อย่างไร ดังนั้นผู้นำที่ดีจึงต้องคอยดูแลเอาใจใส่พนักงานในองค์กรของตนให้ดีเมื่อพบปัญหาให้รีบแก้ไขปรับปรุง จงอย่าอายที่จะยอมรับว่าผิด แต่จงอายที่รู้ว่าผิดแล้วไม่แก้ไข...............
พึงรู้จักพอรู้จักประมาณ
เหนืออื่นใดผู้นำต้องรู้จักคำว่าพอ คือพอใจในสิ่งที่เป็น ในสิ่งที่มี บางครั้งบางสิ่งบางอย่างที่ยังไม่สามารถทำได้ก็อย่าเร่งรีบที่จะทำทั้งๆ ที่ยังไม่พร้อม แต่ให้รักษาสิ่งที่ตนมีอยู่ให้ดีอยู่เสมอแล้วค่อยๆ พัฒนาต่อไปไม่ช้าสิ่งที่คิด ที่หวังก็สำเร็จได้ไม่ยาก
"การสร้างบ้านเริ่มที่เสาเข็ม ไม่ใช่เริ่มที่หลังคา"
ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการเริ่มต้นที่ผู้นำทุกคนจำเป็นต้องมี ต้องทำ การทำสิ่งต่างๆ ที่กล่าวมานั้นไม่ยากเกินที่จะทำ แต่การยืนหยัดทำสิ่งเหล่านี้โดยไม่หย่อนยาน เมื่อกาลเวลาผ่านไปนั้นยากยิ่งดังนั้นการเป็นผู้นำจึงไม่เรื่องง่ายๆ.......................
ชนะแล้วอย่างไร แพ้แล้วอย่างไร สูงสุดสู่สามัญ สุดท้ายแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
