มหกรรม “ติว” สนองตัณหาใคร เด็กได้อะไร

*โรงเรียนได้ชื่อเสียง ผู้บริหารได้โล่ ครูได้รางวัล...แต่เด็กไม่ได้อะไรเลย และขัดต่อหลักการสำคัญในการปฏิรูปการศึกษาของรัฐบาล และจิตวิทยาการเรียนรู้ทุกทฤษฎี ดังนี้

1.ไม่สอดคล้องกับแนวพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ให้ครูรักเด็กและให้เด็กรักครู ให้สอนเด็กให้มีน้ำใจต่อเพื่อนไม่ให้แข่งขันกัน แต่ให้แข่งขันกับตัวเอง ให้เด็กที่เรียนเก่งกว่าช่วยเหลือเด็กที่เรียนช้ากว่า ให้ครูจัดกิจกรรมให้ทำร่วมกันเพื่อให้เห็นคุณค่าของความสามัคคี...เพราะเป็นกิจกรรมสร้างความเครียด เน้นแข่งขันแบบเอาเป็นเอาตาย เน้นเอาชนะเอาตัวรอดและสร้างความแตกแยก ขยายความเหลื่อมล้ำ

2.ไม่สอดคล้องกับแนวพระราชดำรัสสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารีฯ องค์ 4 ของการศึกษา พุทธิศึกษา จริยศึกษา หัตถศึกษา พลศึกษา…เพราะกิจกรรมสำคัญคือทำข้อสอบทั้งวัน+ทุกวัน ไม่มีโอกาสพัฒนากิจกรรมด้านอื่น เรียนรู้เรื่องอื่นๆที่เป็นประโยชน์ต่อการดำรงชีวิต

3.ไม่สอดคล้องกับปลูกจิตสำนึกแบบระเบิดจากข้างใน การจัดการหรือเพาะบ่ม เพื่อให้ผู้เรียนเกิดฉุกคิดขึ้นมา ทีละเล็กละน้อยทั้งโดยรู้ตัวและไม่รู้ตัว ทั้งบังคับหรือไม่ โดยใช้หลากหลายแนวทาง ให้เกิดแรงขับกระตุ้นจากภายในมากกว่าภายนอก เน้นตามบริบทของตัวตน จนกระทั่งลงมือกระทำโดยปราศจากเงื่อนไขใดๆ…เพราะเป็นกิจกรรมบังคับทุกคนต้องทำ ทำข้อสอบ และทำ ห้ามคิดแตกต่าง

4.ไม่สอดคล้องกับหลักการ Brain based Learning การพัฒนาศักยภาพสมองของมนุษย์ ไม่สนุกสนาน บรรยากาศเคร่งเครียด ทำร้ายสมองอย่างสาหัส

5.ไม่สอดคล้องกับธรรมชาติรายวิชา... เพราะมีแต่การติวข้อสอบ

6.ไม่สอดคล้องกับการเรียนรู้ Active Learning เด็กได้ทำเพียงนั่งดูกระดานดำ ดูข้อสอบ ทำข้อสอบ ตอบข้อสอบ

7.ไม่สอดคล้องกับการวัดผลประเมินผล Formative Assessment + Authentic Assessment เด็กอ่อนก็อ่อนมากขึ้น เหนื่อยหน่าย เบื่อการเรียน หนีเรียนในที่สุด
*เป็นมหกรรมที่ทำลายเผ่ามนุษย์อย่างสาหัส...

โดย ครรชิต มนูญผล ศึกษานิเทศก์เชี่ยวชาญ