นัดรอ...บ่พ้ออ้าย

         เสียงเพลงนัดรอบ่พ้ออ้าย ร้องโดยนักร้องเสียงพิณ จินตรา พูนลาภ เสียงดังมาตามสายลม จากร้านอาหารแสบอีหลี ซึ่งมีตู้คาราโอเกะ หยอดเหรียญให้บริการแก่ลูกค้า

        ร้านอาหารดังกล่าวลูกค้าได้หยอดเหรียญที่ตู้คาราโอเกะฟังเพลงกำลังสนุกสนาน แต่ในขณะนั้นตัวแทนของผู้สร้างสรรค์เพลงดังกล่าวผ่านมาพอดี  จึงแจ้งเจ้าหน้าที่, แป้นพิมพ์ ๑ อัน เครื่องรับสัญญาณไมโครโฟน ๑ อัน,เครื่องปรับสัญาณเสียง ๑ เครื่อง, เครื่องขยายเสียง ๑ เครื่อง ไมโครโฟน ๒ ตัวและโทรทัศน์สี ๑ เครื่อง  เป็นของกลาง  โดยกล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่นเพื่อการค้า

       พนักงานอัยการได้ยื่นฟ้องต่อศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางฐาน ละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่นเพื่อการค้า ศาลพิพากษาว่าจำเลยผิดตามฟ้อง และริบของกลางทั้งหมด

       จำเลยอุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาต่อศาลฎีกาว่าของกลางทั้งหมด เป็นเพียงเครื่องมืออำนวยความสะดวกแก่ลูกค้าเท่านั้น  ไม่ใช่เครื่องมือที่ใช้ในการกระทำผิด จึงริบไม่ได้

       กรณีนี้ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗ ได้วางหลักกฎหมายไว้ว่า

       บรรดาสิ่งที่ได้ทำขึ้นหรือนำเข้ามาในราชอาณาจักรอันเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์...ให้ตกเป็นของเจ้าของลิขสิทธิ์... ส่วนสิ่งที่ได้ใช้ในการกระทำความผิดให้ริบเสียทั้งสิ้น

        ศาลฏีกาพิพากษาว่า... โดยสภาพของกลางมีส่วนเกี่ยวข้องในการกระทำละเมิดต่องานอันมีลิขสิทธิ์ของผู้เสียหาย จึงเป็นทรัพย์สินที่ต้องริบ หาใช่เป็นเพียงเครื่องอำนวยความสะดวกแก่ลูกค้า หรือไม่ใช่เครื่องมือในการกระทำความผิดแต่อย่างไร(คำพิพากษาฎีกาที่ ๕๑๐๓/๒๕๔๘)

             ...เจ้าของร้านอุตส่าห์นั่งถ่ารอ ก็เลยฟาวไม่ได้ตู้คาราโอเกะ โทรทัศน์สี และอุปกรณ์อื่น ๆ ของกลางคืนจ่อย...