เรื่องที่คุณครูต้องอ่าน

เรืองชัย ทรัพย์นิรันดร์


เรื่องการเรียนการสอน ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของระบบการศึกษา ทุกวันนี้มีหลักการและวิธีการใหม่ๆ ตลอดเวลา โดยเฉพาะการทำหน้าที่ของครู ซึ่งต้องหมั่นศึกษาหาความรู้และวิธีการมาใช้กับนักเรียนไม่รู้จบ



ดังเช่น จุมพล พูลภัทรชีวิน ที่นำเสนอในคอลัมน์จิตวิวัฒน์ เรื่อง ครูผู้เปลี่ยนชีวิตนักเรียน ด้วยการเปลี่ยนวิธีการสอน ไว้ในหน้า 16 หนังสือพิมพ์มติชน ฉบับวันเสาร์ที่ 10 มกราคม 2558 ที่ผ่านมา



เรื่องที่จุมพลนำเสนอ เป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับ ครูทอมป์สัน ครูผู้เปลี่ยนชีวิตนักเรียนที่เพื่อนในวงการศึกษาส่งให้อ่าน



จุมพลเล่าว่า ครูทอมป์สันโกหกนักเรียนชั้น ป.5 ของเขาตั้งแต่วันแรกที่เริ่มสอนว่า ครูรักนักเรียนเท่ากันหมดทุกคน ซึ่งเป็นไปไม่ได้ เพราะมีเด็กตัวเล็กๆ ท่าทางขี้เกียจชื่อเท็ดดี้ สต๊อดดาร์ด ที่ครูทอมป์สันสังเกตว่าเขาไม่ค่อยเล่นดีๆ กับเด็กคนอื่น เสื้อผ้าสกปรก และตัวเหม็นตลอดเวลา บางทีก็เกเร



ครูทอมป์สันตรวจงานของเท็ดดี้ด้วยหมึกสีแดงกากบาทหนา แล้วใส่ ตัว F ไว้บนหัวกระดาษ



โรงเรียนให้ครูทบทวนประวัติของเด็กแต่ละคน แต่ครูทอมป์สันไม่ยอมตรวจประวัติของเท็ดดี้ จนเหลือแฟ้มสุดท้าย เมื่อครูทอมป์สันตรวจดูก็แปลกใจมากที่ครู ป.1 ของเท็ดดี้เขียนว่า น้องเท็ดดี้เป็นเด็กที่ฉลาดและร่าเริง ทำงานเรียบร้อย มารยาทดี เป็นเด็กที่น่ารักมากทีเดียว ครู ป.2 เขียนว่า เท็ดดี้เป็นเด็กที่เรียนเก่งมาก เพื่อนๆ ชอบกันทุกคน แต่กำลังมีปัญหาเพราะแม่ของเท็ดดี้ป่วยหนัก ชีวิตทางบ้านต้องลำบากแน่



ส่วนครู ป.3 เขียนว่า เขาเสียใจมากที่เสียแม่ เขาพยายามเต็มที่แล้ว แต่พ่อไม่ค่อยให้ความรักความสนใจเขาเท่าไหร่ ชีวิตทางบ้านต้องส่งผลกระทบต่อเขาแน่ ถ้าไม่มีคนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ



ครู ป.4 เขียนว่า เท็ดดี้ไม่ยอมเข้าสังคม และไม่ค่อยสนใจการเรียนเท่าที่ควร ไม่ค่อยมีเพื่อนและหลบหนีจากห้องเรียน



เรื่องต่อจากนั้น คือครูทอมป์สันรู้ปัญหาแล้ว และอับอายการกระทำของตัวเองมาก ยิ่งกว่านั้น เมื่อวันคริสต์มาสนักเรียนซื้อของขวัญห่อด้วยกระดาษสีสดพร้อมผูกริบบิ้นอย่างดี ยกเว้นของขวัญของเท็ดดี้ที่ห่ออย่างหยาบๆ ในกระดาษลูกฟูกหนาจากถุงใส่กับข้าว



เด็กบางคนเริ่มหัวเราะเมื่อเห็นของขวัญของเท็ดดี้คือกำไลลูกปัดไม่ครบเส้น และขวดน้ำหอมที่เหลือก้นขวดแก่ครู แต่ครูทอมป์สันหยุดเสียงหัวเราะนักเรียนด้วยการเอ่ยว่ากำไลนั้นสวยเพียงใด แล้วสวมไว้ที่ข้อมือ และฉีดน้ำหอมลงไปด้วย



จนเย็นเท็ดดี้พูดกับครูทอมป์สันว่า "ครูทอมป์สันครับ วันนี้ครูตัวหอมเหมือนที่แม่ผมเคยหอมเลยครับ"



ตอนต่อจากนี้อยากให้คุณครูทั้งหลายไปอ่านกันเองว่าครูทอมป์สันทำอะไร และ ทำอย่างไรกับเท็ดดี้ หนึ่งปีต่อมา เขาพบจดหมายใต้ประตูมาจากเท็ดดี้บอกว่า คุณครูเป็นครูดีที่สุดเท่าที่เขาเคยมี 6 ปี



จากนั้นเขาได้รับจดหมายจากเท็ดดี้อีกฉบับ บอกว่าเขาเรียนจบ ม.ปลายแล้ว ได้ที่สามของทั้งระดับ



ในที่สุดเท็ดดี้เรียนจบปริญญาตรีอีก 4 ปีต่อมาด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ทั้งยังย้ำว่า คุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดและเป็นครูคนโปรด ในชีวิตของเขา กระทั่งจดหมายฉบับล่าสุด เขาลงชื่อว่า "นายแพทย์ทีโอดอร์ เอฟ สต๊อดดาร์ด" หลังจากนั้นครูทอมป์สันได้รับจดหมายของเท็ดดี้ เขียนบอกว่า พ่อของเขาเสียไปเมื่อสองสามปีก่อน เขาสงสัยว่าครู ทอมป์สันจะมานั่งในที่สำหรับพ่อเจ้าบ่าว ในงานแต่งงานหรือไม่



คำตอบเป็นอย่างไรเชื่อว่าคุณครูทั้งหลายคงเดาและคาดการณ์ถูก เท็ดดี้กระซิบบอกครูว่า ขอบคุณมากครับที่คุณครูเชื่อในตัวผม ขอบคุณมากที่ทำให้ผมรู้สึกสำคัญและแสดงให้ผมเห็นว่าผมสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้ ครูทอมป์สันกระซิบตอบว่า "หมอเท็ดดี้ เธอเข้าใจผิดแล้วล่ะ เธอต่างหากที่สอนครูว่า ครูสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้ ครูไม่รู้จักการสอนที่แท้จริงเลย จนกระทั่งครูได้พบได้รู้จักเธอ"



เรื่องอย่างนี้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล่าหรือเรื่องจริงก็เป็นเรื่องที่ควรค่าต่อการนำไปคิดต่อทั้งสิ้น แล้วครูไทยมีเรื่องอย่างนี้มาเล่าสู่กันฟังบ้างไหมครับ

ที่มา ข่าวสดออนไลน์ วันที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2558 หน้า 23