วาทะความรัก...จากดังตฤณ รู้จักรัก...

"คู่รักจะเอาใจใส่อีกฝ่าย ส่วนคู่เวรจะเอาแต่ใจตัวเอง"

...

"คู่เทียมเจอเมื่อไหร่ก็ได้

แต่คู่แท้ต้องเจอในจังหวะที่จะรักกันจริงเท่านั้น"

...

"ใจจริงไม่ได้เกิดจากความตั้งใจให้จริงเสมอไป

ถ้าคู่ยังไม่ใช่ ใจก็คงจริงยาก"

...

"รู้สึกว่าใช่ ไม่จำเป็นต้องใช่

โดยเฉพาะถ้าได้ความรู้สึกว่าใช่มาจากการเอาแต่มองด้านดีท่าเดียว"

...

"อำนาจที่ทำให้ลุ่มหลงส่งมาจากส่วนสกปรกตรงไหนของร่างกายก็ได้

แต่แรงบันดาลที่ทำให้รักจริงต้องมาจากกลางใจที่ใส่พอเท่านั้น"

...

"ความลุ่มหลงจะทำให้หน้าตาของเราโง่ลง

ส่วนการเห็นตามจริงจะทำให้หน้าตาฉลาดขึ้นเป็นคนละคน"

...

"คนเราตาบอดเพราะชอบทึกทักเอาเองว่าเห็นอะไรมา

ที่จะตาสว่างได้ก็เพราะยอมทบทวนดีๆ ว่ามีอะไรให้เห็นบ้าง"

...

"การจากกันบางครั้งดีกว่าอยู่กันไปเรื่อยๆ เพราะอาจเป็นทางเดียว

ที่ทำให้คุณค้นพบว่าเคยมีความรักอยู่ตรงนั้นขนาดไหน"

...

"สิ่งดีๆ ที่ผ่านไป อาจเปิดทางให้สิ่งดีกว่าที่กำลังจะผ่านเข้ามา"

...

"รักที่ตายได้คือรักแต่จะเอา

ส่วนรักอมตะคือรักการสละความเห็นแก่ตัว"

...

"เราอาจหลอกให้คนอื่นหลงรักได้ด้วยรูปภายนอก
แต่ไม่มีทางหลอกให้รักตัวเองได้เลย
ตราบเท่าที่รู้อยู่แก่ใจว่าภายในยังน่าเกลียดขนาดไหน"

...

"ความรักไม่ได้อยู่ที่หัวใจ แต่อยู่ที่ใจทั้งดวง เพราะหัวใจกว้างไม่ถึงคืบ

ขนะที่ความรักแผ่กว้างได้ขนาดครอบโลก"

...

"การเริ่มต้นของความรักที่ซับซ้อน อาจเหมือนปกหนังสือที่ดูดีหลอกตา

แต่เนื้อหาข้างในไม่ตรงกัน คุณจะงงเมื่อพยายามอ่าน

และปวดหัวจนไม่นึกอยากทนอ่านให้ถึงครึ่ง"

...

"ถ้าตัวอยู่ห่างแล้วยังรู้สึกอบอุ่นและไว้ใจกัน

ก็แปลว่าพวกคุณรักกันด้วยใจ ไม่ใช่หลงติดกันด้วยกาย"

...

"คนซื่ออาจพูดคำว่ารักได้ไม่เพราะ แต่ความรักของเขา

จะให้ความรู้สึกแสนดีกว่าการได้ยินคำว่ารักอันไพเราะร้อยเท่า"

...

"ถ้าดีใจเวลาเห็นใครเป็นสุข คุณอาจไม่จำเป็นต้องรักเขาเสมอไป

แต่ถ้าอ้างว่าคุณรักใครแล้วไม่ยินดีกับความสุขของเขา

แปลว่าคุณเห็นแก่ตัวและดีแต่พูดเท่านั้น"

...

"ความรักที่อภัยไม่ได้คือต้นทางของความเกลียด

ความเกลียดที่ถูกสละทิ้งได้คือต้นทางของความรัก"

...

"มีความสามารถในการผ่านรักร้าว
ดีกว่ามีความสามารถฝันถึงแต่รักแสนหวาน"

...

"คนที่เอาแต่คอยความรักจะไม่เจอความรักไปจนตาย

ส่วนคนที่เอาแต่สร้างความรักจะรู้จักความรักในสามวันเจ็ดวัน"

...

"อำนาจนัยน์ตาของคนที่รักคุณจริง

อาจทำให้คุณสงบลงได้ทั้งที่กำลังวุ่นวายสิ้นดี

แต่อำนาจนัยน์ตาของคนที่เอาแต่เรียกร้องให้คุณรัก

อาจทำให้คุณวุ่นวายสิ้นดีทั้งที่กำลังสงบอยู่แท้"

..

จากหนังสือ...ดังตฤณวิสัชนา ฉบับรู้จักรัก