เรา....เป็นคนดีกันรึยัง

เรา...เป็นคนดีกันรึยัง

              อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันมาฆบูชาแล้วล่ะ  โอกาสนี้จึงตั้งใจละทางโลกเฉียดกรายเข้าไปหาทางธรรม  เพื่อจะได้ทันสมัยทันเหตุการณ์  และจะได้ขัดเกลาจิตใจที่เต็มไปด้วยกิเลสออกเสียบ้าง  แม้ว่าจะเพียงน้อยนิดก็ตาม  จึงอาสามาเชิญชวนทุกท่านทำความดี  โดยการเป็นคนดี ในวันดี ๆ อย่างนี้ปีละครั้ง  อันที่จริงผู้เขียนเองก็ไม่ได้เป็นคนดีวิเศษวิโสเลิศเลอมาจากที่ไหน  เป็นเพียงครูธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น  แต่มีความจริงใจที่จะนำเสนอมุมมองแง่คิดเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคนอื่นๆ ผู้เขียนพยายามจดจำคำสอนของท่านผู้รู้หลาย ๆ ท่านนำมาถักทอความคิด ร้อยเรียงเป็นตัวหนังสือถ่ายทอดแบ่งปันสิ่งดี ๆ ให้แก่ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน  นำไปคิดนำไปปฏิบัติ  และถ่ายทอดให้คนที่เรารัก  หรือลูกหลานของเราฟัง  อย่าเพิ่งเบื่อเสียก่อนล่ะ       

จริงๆ แล้วเคยมีคนบอกว่า “คนดี”  เป็นทรัพยากรบุคคลที่มีค่าของสังคม  ดังนั้นใครๆ  ก็อยากจะเป็นคนดีด้วยกันทั้งนั้น  เพราะเมื่อเป็นคนดีแล้วก็จะได้ผลตอบแทนที่ดี  คือ                                                                                                                                                         

           1. อยากจะอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้สบาย  เพราะมีคนอยากให้อยู่

           2. อยากจะไปไหนก็ไปได้สะดวก  เพราะมีคนอยากให้ไป

           3. อยากจะทำอะไรก็ทำสำเร็จ  เพราะมีคนอยากช่วยเหลือ

           บนโลกใบนี้มีบางคนเท่านั้นที่สามารถเป็นคนดีได้  คนส่วนใหญ่ถึงแม้อยากจะเป็นคนดีสักเท่าใดก็เป็นไม่ได้  เพราะเหตุว่ามีการเริ่มต้นที่ไม่ถูกและไม่ทราบว่าจุดเริ่มต้นของการเป็นคนดีควรเริ่มต้นที่ตรงไหน

           การจะเป็นคนดีได้สำเร็จจะต้องเริ่มต้นที่การเป็น "ลูกดี"  ถ้าเป็นลูกที่ดีได้ก็เป็นคนดีสำเร็จ  ถ้าเป็นลูกดีไม่ได้ก็เป็นคนดีไม่สำเร็จ

           ฉะนั้น คนจะดีจึงต้องเริ่มต้นที่การเป็นลูกดี  ซึ่งคุณสมบัติของลูกดี มี 2 ประการ คือ

           1. เห็นคุณค่าและความสำคัญของพ่อแม่

           2. ปฏิบัติต่อพ่อแม่ด้วยความกตัญญูกตเวที

          ในโลกนี้ไม่มีใครมีคุณค่าต่อเราเท่าพ่อและแม่ เพราะท่านให้สิ่งที่คนอื่นให้เราไม่ได้ คือ

           1. ให้ความมีชีวิตแก่เรา

           2. ให้ความเมตตากรุณาอย่างสุดซึ้ง ไม่มีวันสิ้นสุด ในยามที่เราผิดหวังหรือมีทุกข์

           3. ให้ความยินดีจากใจจริง เมื่อคราวที่เราได้ดีมีสุข

           4. ให้ความรักจริง จริงใจแก่ลูก ๆ ทุกคน

           นี่คือข้อเท็จจริงที่ลูกทุกคนได้รับจากพ่อแม่ เพราะฉะนั้น พ่อแม่จึงเป็นคนประเสริฐของลูกทั้งหลาย และลูกทุกคนต้องระลึกถึงคุณค่าและความสำคัญของพ่อแม่อยู่เสมอ  รู้จักปฏิบัติต่อพ่อแม่ด้วยความกตัญญูกตเวที  ถ้าทำเช่นนี้ได้ท่านก็มี "เชื้อแห่งความดี" ของชีวิต  และได้เริ่มต้นของการเป็น "คนดี"  แล้วล่ะ  เห็นไหมคะว่าการเป็นคนดีไม่ยากอย่างที่คิดเลย

ขอให้ทุกท่านมีความสุขและอิ่มบุญในวันมาฆบูชาค่ะ

                                                          จากครูตุ๋ม