แด่คนที่เห็นแฟนดีกว่าพ่อ แม่ ...

....หลังวาเลนไทน์


วันที่ 14 กุมภา ฉันเป็นอีกคนหนึ่งที่เหมือนคนทั่วไป
กุหลาบ ช็อคโกแลต คำบอกรัก
สามสิ่งนี้ต้องเวียนเข้ามาหาชีวิตฉันเพื่อให้คนคนหนึ่งทุก ๆ
ปีในวันนี้

ก่อนวันที่ 14 กุมภา

ฉันเดินออกจากบ้าน
ในมือมีผ้าเช็ดหน้าสีชมพูที่ต้องการเอาให้แฟนของฉัน
เขาเป็นชายที่หน้าตาหล่อเหลามาก เป็นดาวคณะของมหาลัยของเรา

ก่อนฉันจะออกไปพบเขา เขาโทรมาหาฉัน
ฉันจึงวางผ้าเช็ดหน้าที่ฉันบรรจงถักริมและปักลายสวยๆพับไว้บนโต๊ะ

หลังจากการพร่ำบอกรักกันด้วยถ้อยคำหวานหูเป็นเวลานานทีเดียว
ฉันปรี่ออกจากบ้านไปเพื่อหาเขา
โดยไม่ลืมผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นที่อุตส่าห์ถักริมด้วยลายสวยหรู หวานแหว๋ว... 

ฉันเห็นพ่อของฉันถือมันออกมา ในผ้าผืนนั้นมีรอยเลือด
"พ่อ ทำอะไรหนะ" ฉันโพล่งถามด้วยความโมโห

พ่อหน้าซีดทันที
" ไอ้เหมียวหนะ มันโดนกัด พ่อเลยเอาผ้าไปเช็ดเลือด"
"พ่อรู้ไหม หนูกำลังจะเอาไปให้แฟน...

พ่อเงียบ ฉันเกลียดจริงๆ เวลาพ่อเงียบเมื่อจนกับปัญหา
ความโมโหสั่งฉันให้ทำได้แม้กระทั่งจะตบหน้าพ่อ (ไฟนรกขุมใหญ่เลย..)

พ่อเบือนหน้า
"พ่อขอโทษ มานี่....." พ่อยื่นมือมารับผ้าเช็ดหน้า
"พ่อจะเอาไปซักให้เอง"

ฉันงอนพ่อถึงกับไม่ยอมคุยกับพ่อเป็นเวลานานพอควร ไม่ยอมลงจากบ้าน
เป็นเวลาเกือบทั้งสองวันที่ฉันไม่เจอหน้า
ใคร หมกตัวอยู่กับห้อง มีเพียงแม่เท่านั้นที่คอยส่งข้าวให้ฉัน

ยามเมื่อฉันมองตาแม่ครั้งใดทุกครั้ง ดวงตาแม่จะแดงปรี่ด้วยน้ำตา
ฉันเริ่มรู้สึกว่า บางทีฉันอาจจะทำเกินไป

14 กุมภาพันธ์
ตั้งแต่ครั้งที่ฉันเห็นแม่เสียใจ
ฉันก็รู้สึกว่าฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า
ฉันยอมออกมาจากห้อง

ฉันไม่เห็นพ่อ
เดินออกมาที่บริเวณลานซักผ้า กาละมังยังมีผ้าที่ยังไม่ซักหลายผืน
ข้างๆ มีกองเลือดอยู่ และที่ราวตากผ้ามี
ผ้าเช็ดหน้าของหนู ถึงจะล้างรอยเลือดไม่หมด
ก็ยังดีที่พ่อยังห่วงใยฉัน ยังแคร์ฉันอยู่

พ่อ หนูอยากขอโทษค่ะ

หันหน้าจะกลับเข้าบ้าน ก็พบกับแม่ แม่ร้องไห้มาแต่ไกล
วิ่งมากอดผม
" พ่อเสียแล้วนะ "


ฉันอึ้ง

แม่ลำดับเหตุการณ์ และทำให้ฉันทราบว่า
พ่อป่วยเป็นโรคทางเดินหายใจติดเชื้อ
รอยเลือดที่เห็นนั้นคือเลือดที่พ่อจาม
ออกมา พ่อมองไม่เห็น
"พ่อกำชับแม่มาตอนที่ลูกโกรธว่า อย่าบอกลูกเด็ดขาดว่าพ่อป่วย "
"ทำไมล่ะคะ"
"พ่อกลัวเราจะเสียใจ แล้วไม่ได้ออกไปเที่ยวกับแฟน"

ฉันอึ้งเป็นครั้งที่สอง
"พ่อบอกแม่ด้วยว่า ถ้าพ่อเสียวันนี้ อย่าเพิ่งบอกลูก
ให้ลูกไปเที่ยวกับแฟนก่อน พ่อไม่อยากให้ลูกเป็นทุกข์ พลาด
โอกาสอย่างนี้เพราะพ่อคนเดียว
พ่อบอกด้วยว่าพ่อซักผ้าเช็ดหน้าให้แล้ว มันไม่สะอาดหรอก
แต่พ่อบอกว่าพ่อของลูกทำ ดีที่สุดแล้ว"


ฉันกอดแม่ ร้องไห้
วันนี้จะเป็นวันวาเลนไทน์ที่อยู่ในความทรงจำตลอดไป

พ่อคะ หนูขอโทษ.......

                คลิกฟังเพลง      >>>>>     http://radio.sanook.com/music/player/พระคุณแม่/56972