บทความดีๆ เกี่ยวกับ เชื้อราที่เล็บมาฝากค่ะ

เชื้อราที่เล็บ...

หลายคนอาจประสบพบเจอกับปัญหานี้...เห็นว่าดีมีประโยชน์พอเป็นแนวทางช่วยแก้ปัญหาที่กลัดกลุ้มของใครหลายๆคนอยู่ก็ได้นะคะ...



หมิว : สวัสดีจ๊ะ พี่เภสัชกร คุณพ่อของหมิวเล็บเป็นอะไรไม่รู้ เป็นขุย ๆ ผง ๆ เป็นสีขาวใต้แผ่นเล็บ



เภสัชกร: เป็นตรงไหนของเล็บจ๊ะ ?



หมิว : เป็นตรงปลายเล็บจ๊ะ คุณพ่อจะคอยตัดออกเรื่อย ๆ ค่ะแต่ก็ยังตัดออกได้ไม่หมดเพราะมันลึกเข้าไปอีก



เภสัชกร: คุณพ่อเป็นมานานแล้วหรือยังจ๊ะ



หมิว: เป็นมาประมาณ 1 ปีแล้วละค่ะ เล็บคุณพ่อเป็นอะไรคะเป็นเชื้อราหรือเปล่าคะ?



เภสัชกร : ถ้าเล็บเป็นเชื้อรา เล็บจะมีการเปลี่ยนสี จะทึบ ไม่ใส เปราะและเป็นขุย ๆ บริเวณที่มีเชื้อรา เนื่องจากเชื้อราจะกินโปรตีนของเล็บเป็นอาหาร บางคนเล็บของหนาตัวขึ้นและเล็บที่งอกใหม่จะเป็นโรคอีก ถ้าไม่รักษา        



หมิว : เป็นอย่างที่พี่บอกเลย พี่เภสัชช่วยจัดยาให้ด้วยค่ะ สงสารคุณพ่อค่ะ ตัดเล็บจนจะเข้าเนื้ออยู่แล้ว



เภสัชกร : ถ้าเป็นจริง คงใช้เวลารักษานานหลายเดือนจ๊ะเพราะต้องให้ยาไปสะสมในเล็บก่อนจึงทำให้เล็บใหม่ที่งอกไม่ต้องติดเชื้อ และไล่เล็บที่เป็นโรคออกไป ดังนั้นจึงต้องกินยาอย่างต่อเนื่องนะจ๊ะและที่สำคัญ คนที่มีเชื้อราที่เล็บ ก็ต้องหลีกเลี่ยงการแช่น้ำเป็นเวลานาน ๆ ถ้าต้องล้างมือ ก็เช็ดให้แห้งเสมอ ถ้าหากเป็นที่เล็บเท้าก็ให้สวมรองเท้าที่เปิดปลายนิ้วเท้า และถ้าเป็นที่เล็บมือก็ไม่ควรเกาตามร่างกาย เพราะอาจทำให้เกิดเชื้อราขึ้นมาได้บริเวณที่เกา

หมิว : ถ้าคุณพ่อเป็นโรคเชื้อราจะต้องกินยาอะไร? และกินนานเท่าไหร่คะ?



เภสัชกร : ถ้าเล็บเป็นเชื้อราเพียง 1-2 เล็บ คงไม่ถึงกับรับประทานยาหรอกจ้ะ แค่ทายาก็พอ แต่ถ้าเป็นหลายนิ้ว หรือมีแววว่าเชื้อลุกลามไปสู่เล็บอื่น ก็ควรรับประทานยาด้วยยารักษาเชื้อราส่วนใหญ่มักจะมีผลต่อตับถ้าทานไประยะเวลานาน ๆ ไม่ทราบว่าคุณพ่อน้องหมิวเคยป่วยเป็นโรคตับอักเสบหรือเปล่าจ๊ะ ถ้าเคยพี่จะให้กินยาตัวหนึ่งซึ่งมีวิธีกินแบบพิเศษคือกินเป็นCOURSE สั้นๆ ถ้าเป็นที่เล็บมือต้องกินยา 2 เดือน และถ้าเป็นที่เล็บเท้าต้องกินยา 3 เดือน เพราะเล็บเท้ายาวช้ากว่าเล็บมืออย่างไรก็ตามน้องหมิวต้องพาคุณพ่อมาให้พี่ดูก่อนนะจ๊ะ เพื่อให้มั่นใจว่าตกลงพ่อเป็นเชื่อราแน่หรือเปล่า จึงจะจ่ายยาให้นะจ๊ะ

เชื่อราที่ก่อโรคที่เล็บอาจเกิดได้จาก; T.rubrum, T.mentagrophytes, E.floccosumและกลุ่มยีสต์ เช่น Candida spp

บทความโดย  ภญ.ยุพดี วยุพงษ์