ความทรงจำสีจาง

1. การ์ตูนที่ทุกคนชอบดูตอนเช้าเสาร์อาทิตย์ ก็จะเป็นดาร์ก้อนบอล ,โดเรมอน , เซนเซย่า ,ผีน้อยคิวทาโร่ , อาราเร่ และรายการที่อยู่ในความทรงจำก็จะเป็นโหดมันฮา

(เราจำได้ด่านที่วิ่งชนกำแพงให้ทะลุ ใครดวงไม่ดีก็จะกระแทกกำแพงแข็งๆ อย่างจังเลย) ,รายการฝันที่เป็นจริง ,สัมผัสที่หก (อย่ามองข้ามความปลอดภัยมิฉะนั้นอาจเป็นเช่นนี้) ,มิติมืด , เหตุเกิดที่ส.น ,โฆษณาสตรีสาร

ตอนเย็นๆ ช่อง 7 และตอนนี้ที่ยังมีอยู่ก็รายการกระจก 6 ด้าน เสียงดนตรีประกอบรายการก็ยังเหมือนเดิมเลย เราฟังทีไรนึกถึงตอนเด็กทุกที จากนี้นก็ตามด้วยรายการรักลูกให้ถูกทาง ไม่รู้เพื่อน  ๆจำได้หรือเปล่า?

2. การละเล่น ก็จะเริ่มตั้งแต่ แปะแข็ง,กระต่ายขาเดียว,รี ๆข้าวสาร,มอญซ่อนผ้า,หมากเก็บ,ตี่จับ,บอลลูนสี,บอลลูน,หัวกระโหลก (ที่จะมีบ้านของแต่ละคน แล้วห้ามใครเหยียบบ้านของคนอื่น) ,กระโดดหนังยาง (ห้ามเห็นฟัน/ห้ามเหยียบตัวหนอน/ ห้ามว่ายน้ำ) , อีกาฟักไข่ ,ลูกข่าง,ทอยเส้น,เขี่ยไพ่,หมากเก็บ,เกบส์เศรษฐี ,เป่าหนังยาง,ลูกดิ่ง ที่มีท่าให้เล่นหลายท่าเราชอบท่าจูงสนุขมากเลย แต่ทำไม่เคยเป็นเลย

ถ้าบ้านไหนมีอากงก็จะชอบไปนั่งดูผู้ใหญ่เล่นหมากรุกหรือไม่ก็เล่นหมากฮอส,ชอบเล่นขายของทำกับข้าวพ่อแม่ลูกค้า เอาดินน้ำมันมาปั้นเป็นไข่ดาว เอามีดเหลาดินสอเล่มละ 1 บาทมาหั่นดินน้ำมันทำเป็นกับข้าว เอาดินน้ำมันมาปั้นเป็นขนมโตเกี่ยว เอาดินมาผสมกับน้ำทำเป็นโอวัลติน พอโตขึ้นมาหน่อยก็จะก่อเตาถ่านเล่นจริงๆ โดยอาจจะทำขนมครกไข่นกกะทากินกันเอง ,

ชอบอ่านการ์ตูนผีเล่มละ 1 บาท, อ่านหนังสือทาเล้นท์ทุกสัปดา, แงะเอาพลาสติกรูปกาตูนร์ใต้ฝาเป๊ปซ๊มิรันด้ามาสะสมกันและก็แลกกันกับเพื่อน,เอาดินสอสีมาโยนลงบนโต๊ะแล้วถ้าดินสอด้ามไหนติดกันก็ต้องเขี่ยมันออกมาโดยไม่ให้อีกอันเขยื่อน , เอาดินน้ำมันมาปั้นเป็นด่าน ๆ มีสะพาน มีหลุม มีทางลาด ทางโค้ง แล้วเอาดินน้ำมันปั้นเป็นลูกเล็ก ๆ เป่าไปตามรางไม่ให้มันตกจนกว่าจะถึงเส้นชัย, เอาไส้ดินสอกดที่เป็นสีๆมาแลกกัน ,

ซื้อที่จับสลากอันละบาท มาให้เพื่อนจับ ถ้าจับได้ ก, ก็ได้เงิน 1 บ. ข. ก็ 2 บาท ,มีลูกไก่ย้อมสีมาขายให้เราเอาไปเลี้ยง เราเลี้ยงไม่เคยโตเลยมันตายซะก่อน มีเพื่อนคนไหนเลี้ยงมันได้จนโตบ้าง  แล้วพวกผู้ชายก็ชอบเลี้ยงปลากัด ส่วนผู้หญิงก็จะเลี้ยงปลาหางนกยูง  แล้วยังสอบเอาตัวด้วงมาสู้กัน ,

ใครมีแมลงทับหรือสัตว์อะไรแปลก ๆ มาก็จะเป็นที่ฮือฮาของเพื่อน ๆ เวลาน้ำท่วมกิจกรรมที่ชอบแอบไปทำมากที่สุดคือพาเพื่อน ๆ ไปลุยน้ำช้อนปลากัน แล้วก็ชอบไล่จับผีเสื้อและแมลงปอ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้มีโอกาสเห็นผีเสื้อเลยแนะ ,ชอบขี่จักรยานร่อนไปทั่วหมู่บ้าน, เล่นซ่อนหากัน หากันทั้งซอยยังไม่เจอเลย แอบพ่อแม่ไปเล่นน้ำตามคลอง, ปั้นจักรยานเล่นซ่อนหา,

แอบพ่อแม่ไปเล่นเกมส์ มาริโอ เตติส คอนท้า pockman เกมส์รถถึง ตอนนั้นถ้าใครมีเครื่อง Family อยู่ที่บ้านและมีตลับเกมส์ที่รวม 100 เกมส์อยู่ในตลับเดียวกันก็จะเท่ห์มากๆ เพื่อน ๆ ก็จะไปเล่นด้วยที่บ้านเป็นประจำ ตกเย็นจะรวมกลุ่มกันเล่นตีแบดในซอยบ้าน

เวลารถยนตร์มาก็ต้องหลบเป็นระยะ ๆ พอเล่นมาจะเหนื่อย รับรองว่าต้องมีเพื่อน ๆ หลาย ๆ คนที่ใจแป๋วทุกทีที่ต้องแอบเข้าบ้าน และเวลาจะไปเล่นข้างนอกก็ต้องมีเพื่อน ๆ มาช่วยอ้อนขออนุญาตไปเล่น เพราะจะมีเพื่อนคนใดคนหนึ่งที่แม่จะชอบ และขอว่าถ้าไปกับคนนี้ทีไรก็จะอนุญาติให้ไป

3. เพลงที่ทุก ๆ คนจะคุณหูก็จะเป็นเพลงของแจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ "คนคิดริษยา อิจฉาตาร้อนมักนอนไม่หลับ คนคิดดีนอนพลับหลับพล่อยอร่อยไปเลย" หรือ "จะเจ็บอีกทีก็ไม่เห็นตาย"  และเพลงของพี่ติ๊กชีโร่ " รอรับได้เลย ไม่เคยบิดพลิ้ว" เพลงของกุ้งตวงสิทธิ์ "ทั้งรักและทั้งเกลียด" เพลงของForever "ดาด่าดิดำด่าดิด้ำดำด่า ฉันจนเพียงความหล่อ"

โตขึ้นมาหน่อยก็ของพี่เบิร์ด บูมเมอแรง คู่กัด เงียบ ๆ คนเดียว ขออุ้มหน่อย แล้วตามด้วยบิลลี่ พงพัฒน์ นูโว เจ คริสติน่า เพลงโกหกน่าตาย ของเท่ห์ อุเทน หรือเพลงถอยดีกว่า ของอ้อม      สุนิสา ถ้าเป็นเพลงสากลก็จะเป็นเพลง Akira โฆษณามอเตอร์ไซด์ เพลง Broken Heart woman เพลง Right Here waiting เพลงผู้หญิงข้าใครอย่าเตะ ดังมาก ๆ นั่งรถเมล์ไปจอดที่ป้ายไหนที่มีแฝงเทปขายจะได้ยินเพลงเหล่านี้ตลอดเลย และสังเกตุนะสมัยก่อนแฝงเทปชอบขายตามป้ายรถเมล์ เพื่อนว่าจริงป๊ะ

4. อาหารการกินสมัยนั้น ก็จะมีลูกชิ้นปลาทอดซึ่งตอนนี้ 5 ลูกค้า 1 บ. แต่ปัจจุบัน 2 ลูกบาท มีขนมลายไม้ที่เป็นน้ำตาลทำเป็นลายไม้, ขนมยี่ห้อซีบาสะ คล้าย ๆ คาลบี้แต่เป็นถุงละ 2 บ. ขนมโดเรมี , ขนมลูกระเบิดที่มันเป็นลูกกลมๆ ใหญ่ๆ เป็นข้าวสาลี, ขนมไข่ไดโนเสาร์ ลูกค้าขาวๆ เป็นลูกอม, ขนมลูกอมปีศาจสี ๆ ,ขนมโดเรมอนเป็นช๊อคโกแลตลูกกลม ๆเล็กๆ และมีรูปสติ๊กเกอร์ให้สะสมเป็นเล่ม ๆ เอาไว้แลกของ,

มีขนมที่ซื้อแล้วจะแถมบ้านกระดาษให้เรามาประกอบเองมีหลาย ๆ แบบเป็นบ้านแบบตึก บ้านแบบร้านค้า บ้านแบบชั้นเดียว ตอนนี้ยังอยากได้อยู่เลย,ขนมโตเกียว,  และหลังโรงเรียนหรือหน้าโรงเรียนเกือบทุกโรงเรียนก็จะมีของมาขาย ทุกอย่างจะประมาณ 1 -2 บาท ไม่ว่าจะเป็นข้าวต้มเครื่องถ้วยละบาท ผัดไทยห่อละบาท ทอดมัน ลูกชิ้น ไข่นกกระทา และขนมโรตีสายไหม ที่จะมีสวิตซ์ไฟให้กด กดได้กี่อันเอาไปเลย แต่คนขายเค้าหัวใส เค้าจะเอาแม่เหล็กมาดูดไว้ตรงที่เลข 2 ตลอดเลย เราไม่เคยได้ 10 อันเลย

มีไอศรีมตัดที่เป็นเท่งสีเหลี่ยมรสช๊อคโกแลต สตอเบอร์รี่ วนิลา หรือรสทุเรียน หรือไม่ก็เป็นไอศรีมปั่นที่เอาน้ำอัดลมหรือน้ำเฮลูบอยมาผสม หมุนๆ และมันจะแข็งตอนนี้ก็หากินไม่ยาก ยังมีขายอยู่เลย

แล้วใครเคยกินน้ำที่มันเหมือนน้ำโค้กหรือเป๊บซี่ขวดเล็ก ๆ บางตอนนั้นขายขวดละ 3 บ. ตอนนี้ขวดละ 5 บ.แล้ว เค้าเรียกว่าน้ำ RC และตอนนี้นะน้ำที่คนชอบอีกยี่ห้อหนึ่งก็คือ 7 Up เพราะมันมีโฆษณาที่ดังมากใครไม่รู้จักเราว่าเชยนะ ก็เจ้า ไฟโด้ดีโด้ ไงที่มันจะใส่กางเกงขาสั้น เสื้อยืด ผมมีไม่กี่เส้น ตรง ๆเด่ ๆ ตอนนั้นฮิตมากเลย เข้าจะเอามาสกรีนเป็นเสื้อเป็นกางเกง รองเท้า กระเป๋า ตอนนั้นนะคิดว่าเกือบทุกคนอยากจะให้พ่อแม่ซื้อไว้ให้สักตัวแน่นอน

เอ้อ !! แก่แล้วจริงด้วยเรา