เรื่องแรก โชคร้ายส่งท้ายปี ถูกมือดีโขมยรถจักรยานยนต์ Fino ด้วยว่าบ้านเรามันเป็นบ้านหลังเล็กที่จอดรถก็ลำบากหายากก็ต้องจอดไว้หน้าบ้าน มีปิคอัพคันนึง ฮอนด้าเวบ100 คันนึง Yamaha Fino คันนึง ล็อคคอเรียบร้อย ช่วงจังหวะดี(ที่โจรมันคอยจ้อง)
มันก็เลยยกขึ้นรถปิคอัพ สบายใจเฉิบ มารู้เรื่องตอนเช้าว่ารถถูกโขมย เอาแต่Fino ไป ที่เหลือยังจอดอยู่ครบ(คงมีออเดอร์)
แจ้งเจ้าหน้าที่ก็ได้รับความร่วมมือด้วยดีหลังจากแจ้งแล้วประมาณ 1 ชั่วโมง โดยเจ้าหน้าจากโรงพักในอำเภอก็มาที่เกิดเหตุแล้วก็กลับหลังจากให้ปากคำเสร็จและหลังจากนั้นอีกครึ่งชั่วโมงตำรวจสายตรวจในตำบลจึงมาถึง ช่างไวดีแท้ ไม่ได้ตั้งความหวังว่าจะได้คืนหรอกครับ เพราะรถในอำเภอนี้ที่หายไปไม่เคยได้คืนสักคัน โจรมันไม่มากหรอกครับ ถ้าสายตรวจเอาจริง บางทีบางท้องที่คนที่เรานึกไม่ถึงนั่นแหละโจร มิหนำซ้ำ มีการเลี้ยงโจรอีกต่างหาก....
อีกเรื่อง จนป่านนี้เมืองไทยเราก็ไปไม่ถึงไหน รบรากันเองในสามจังหวัดภาคใต้ การต่อสู้ระหว่างสี ผลประโยชน์ทางการเมือง มั่วส่งท้ายปีเหมือนกัน ปัญหาคอรัปชั่น ของคนใหญ่คนโต จริงมั่งไม่จริงมั่ง ปัญหาชายแดนที่เราเองไม่อยากเรียนมันว่าประเทศเพื่อนบ้านหรอก ก็คาราคาซัง จบไม่ลง ไม่รู้ใครเป็นเครื่องมือให้ใคร? ที่สำคัญมันเริ่มจาก "ปาก" ครับ แล้วก็บานปลายไปเรื่อยนี่ดีนะถ้าเป็นเมื่อก่อนคงมีคนถูกด่ามั่งแหละว่า "เข...... ไม่ใช่พ่อ"
บอกแล้วว่า สัพเพเหระ เล่าสู่กันฟังเฉยๆ สิ่งไม่ดีก็ให้ผ่านไปกับปีเก่าเถอะครับ ทำสิ่งดีใหม่ๆกันต่อในปีหน้าดีกว่าครับ ใครๆที่พอจะสำนึกได้ว่าจะทำอะไรแล้วบ้านเมืองวุ่นวาย หยุดได้ก็หยุดบ้างเถอะครับ ให้พ่อหลวงของเราสบายพระทัยบ้าง ก็จะดีไม่น้อย เลิก "หรอย"ตามเพื่อนเถอะครับ
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
