พลังแห่งเชกสเปียร์ และการเดินทางอันน่าอัศจรรย์ของเด็กๆ

คณะละครเชกสเปียร์แห่งโฮบาร์ตของนักเรียนห้อง 56 โดยครูเรฟนั้นเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก ผู้คนมากมายต่างเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาชมการแสดงอันน่าอัศจรรย์ของเด็กอายุ 10 ขวบที่สามารถแสดงละครเชกสเปียร์ได้อย่างไร้ที่ติ แต่เสียงปรบมือชื่นชมนั้นหาใช่รางวัลสำหรับพวกเขาไม่ หากสิ่งสำคัญนั้นคือการทุ่มเททำงานนับพันชั่วโมง และการเดินทางเพื่อค้นพบตัวเองต่างหาก

ไม่มีกิจกรรมไหนที่จะช่วยให้ครูเรฟได้มีโอกาสสอนทุกสิ่งอย่างที่เขาอยากให้เด็กๆเรียนรู้ได้ในกิจกรรมเดียว เฉกเช่นการแสดงละครเชกสเปียร์อีกแล้ว แต่ทั้งนี้เด็กๆจะต้องสมัครใจเข้าร่วมกิจกรรมเอง เพราะละครนั้นต้องอาศัยการฝึกซ้อมอย่างหนักเป็นเวลาหนึ่งปี นั่นหมายถึงพวกเขาจะต้องยอมสละสิ่งที่ชอบ เช่น โทรทัศน์ หรือวีดีโอเกมส์ เพื่อทุ่มเทให้กับละครอย่างเต็มที่

แม้ว่างานของเชกสเปียร์นั้นจะอ่านยาก แต่ก็ไม่ต่างอะไรจากดนตรี เด็กๆจึงเรียนบทละครด้วยการฟัง โดยครูเรฟจะคอยอธิบายความหมายเป็นระยะ ซึ่งความเข้าใจในบทละครนั้นช่วยให้พวกเขาจดจำบทพูดได้อย่างรวดเร็วจนน่าทึ่งทีเดียว ทั้งนี้นักเรียนส่วนใหญ่จะทำหน้าที่มากกว่าหนึ่งอย่าง และนั่นเป็นข้อดีของการจัดแสดงละคร คือมีอะไรท้าทายให้เด็กๆได้ทำทุกคน

มากกว่าแค่ละครเวที เพราะเชกสเปียร์คือการเรียนรู้พลังของภาษา ความสนุกกับการทำงานร่วมกันเป็นทีม การเอาชนะอุปสรรคและแก้ไขปัญหาต่างๆ ความมีวินัยในการฝึกซ้อมอย่างหนัก และสิ่งสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด นั่นคือการค้นพบตัวเอง

และถึงแม้การแสดงจะจัดขึ้นในห้องเรียนเล็กๆเท่านั้น แต่เรื่องราวของเชกสเปียร์ก็จะประทับอยู่ในจิตวิญญาณของพวกเขาตลอดไป
 

#หมายเหตุ ข้อมูลจากหนังสือ ครูแท้แพ้ไม่เป็น : เทคนิคและกำลังใจเพื่อครูมือใหม่ถึงครูวัยเก๋า โดยผู้แต่ง Rafe Esquith