เหตุที่คนทำดีหรือทำชั่ว...ได้ดี

เหตุที่คนทำดีหรือทำชั่ว...ได้ดี

"....ดูกรอานนท์! บุคคล ๔ จำพวกนี้มีปรากฏอยู่ในโลก ๔ จำพวก
เป็นไฉน? คือ...

๑. บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้มักทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง มักถือเอา
สิ่งของ ที่เจ้าของมิได้ให้ มักประพฤติผิดในกาม มักพูดเท็จ มักพูด
ส่อเสียด มักพูดคำหยาบ มักเจรจาเพ้อเจ้อ มากด้วยอภิชฌา มีจิต
พยาบาท มีความเห็นผิด อยู่ในโลกนี้ เขาตายไปแล้ว ย่อมเข้าถึง
อบาย ทุคติ วินิบาต นรกก็มี

๒. บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้มักทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง มักถือเอา
สิ่งของ ที่เจ้าของมิได้ให้ มักประพฤติผิดในกาม มักพูดเท็จ มักพูด
ส่อเสียด มักพูดคำหยาบ มักเจรจาเพ้อเจ้อ มากด้วยอภิชฌา มีจิต
พยาบาท มีความเห็นผิด อยู่ในโลกนี้ เขาตายไปแล้ว ย่อมเข้าถึง
สุคติโลกสวรรค์ ก็มี

๓. บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้เว้นขาดจากปาณาติบาต เว้นขาด
จากอทินนาทาน เว้นขาดจากกาเมสุมิจฉาจาร เว้นขาดจากมุสาวาท
เว้นขาดจากการพูดส่อเสียด เว้นขาดจากการพูดคำหยาบ เว้นขาด
จากการเจรจาเพ้อเจ้อ ไม่มากด้วยอภิชฌามีจิตไม่พยาบาท มีความ
เห็นชอบ อยู่ในโลกนี้ เขาตายไปแล้วย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ก็มี

๔. บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้เว้นขาดจากปาณาติบาต เว้นขาด
จากอทินนาทาน เว้นขาดจากกาเมสุมิจฉาจาร เว้นขาดจากมุสาวาท
เว้นขาดจากการพูดส่อเสียด เว้นขาดจากการพูดคำหยาบ เว้นขาด
จากการเจรจาเพ้อเจ้อ ไม่มากด้วยอภิชฌามีจิตไม่พยาบาท มีความ
เห็นชอบ อยู่ในโลกนี้ เขาตายไปแล้วย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต
นรก ก็มี

ดูกรอานนท์! ในบุคคล ๔ จำพวกนี้ บุคคลที่เป็นผู้มักทำชีวิตสัตว์ให้
ตกล่วง...มีความเห็นผิด ในโลกนี้ ตายไปแล้วเข้าถึงอบาย ทุคติ
วินิบาต นรก นี้เป็นอันว่า เขาทำกรรมชั่วที่ให้ผลเป็นทุกข์ไว้ในกาล
ก่อน หรือในกาลภายหลัง หรือว่ามีมิจฉาทิฏฐิพรั่งพร้อม สมาทาน
แล้วในเวลา(ใกล้)ตาย
เพราะฉะนั้น...เขาตายไป จึงเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
ก็แหละบุคคลที่เป็นผู้มักทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง...มีความเห็นผิด
ในโลกนี้นั้น เขาย่อมเสวยวิบากของกรรมนั้นในชาตินี้ หรือชาติ
หน้า หรือในชาติต่อไป

ดูกรอานนท์! ในบุคคล ๔ จำพวกนั้น บุคคลที่เป็รผู้มักทำชีวิต
สัตว์ให้ตกล่วง...มีความเห็นผิด ในโลกนี้ตายไปแล้ว เข้าถึงสุคติ
โลกสวรรค์นี้ เป็นอันว่า เขาทำกรรมดี ที่ให้ผลเป็นสุขไว้ในกาล
ก่อนๆ หรือในกาลภายหลัง หรือว่ามีสัมมาทิฏฐิพรั่งพร้อม สมา-
ทานแล้วในเวลา(ใกล้)จะตาย
เพราะฉะนั้น..เขาตายไปจึงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ก็แหละบุคคล
ที่เป็นผู้มักทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง...มีความเห็นผิด ในโลกนี้นั้น
เขาย่อมเสวยวิบากกรรมนั้นในชาตินี้ หรือชาติหน้า หรือชาติต่อ
ไป..

ดูกรอานนท์! ในบุคคล ๔ จำพวกนั้น บุคคลที่เว้นขาดจากปาณา
ติบาต...มีความเห็นชอบ ในโลกนี้ ตายไปแล้วเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์
นี้ เป็นอันว่า เขาทำกรรมดี ที่ให้ผลเป๋นสุขไว้ในกาลก่อนๆ หรือใน
กาลภายหลัง หรือว่ามีสัมมาทิฏฐิพรั่งพร้อมสมาทานแล้ว ในเวลา
(ใกล้)จะตาย
เพราะฉะนั้น...เขาตายไป จึงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ก็แหละบุคคล
ที่เว้นขาดจากปาณาติบาต...มีความเห็นชอบในโลกนี้นั้น เขาย่อม
เสวยวิบากของกรรมนั้นในชาตินี้ หรือในชาติหน้า หรือในชาติต่อไป

ดูกรอานนท์! ในบุคคล ๔ จำพวกนั้น บุคคลที่เว้นขาดจากปาณา
ติบาต...มีความเห็นชอบ ในโลกนี้ ตายไปแล้วเข้าถึงอบาย ทุคติ
วินิบาต นรก นี้ เป็นอันว่า เขาทำกรรมชั่วที่ให้ผลเป็นทุกข์ไว้ในกาล
ก่อนๆ หรือในกาลภายหลัง หรือว่ามีมิจฉาทิฏฐิพรั่งพร้อม สมาทาน
แล้ว ในเวลา(ใกล้)จะตาย
เพราะฉะนั้น...เขาตายไปจึงเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ก็แหละ
บุคคลที่เว้นขาดจากปาณาติบาต...มีความเห็นชอบในโลกนี้นั้น เขา
ย่อมเสวยวิบากของกรรมนั้นในชาตินี้ หรือในชาติหน้า หรือในชาติ
ต่อไป..

ดูกรอานนท์! ด้วยประการฉะนี้แล กรรมไม่ควรส่องให้เห็นว่าไม่ควร
ก็มี ให้เห็นว่าควรก็มี และกรรมที่ควรแท้ๆส่องให้เห็นว่าควรก็มี ให้
เห็นว่าไม่ควรก็มี...ฯ
~คัดจากพระไตรปิฎก~
ขอนอบน้อมแด่ไตรสรณะทั้งสาม