"...โยมท่านใดที่ประสงค์จะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ดอยผาตั้ง หรือจะไปที่ดอยภูชี้ฟ้า ขอให้ตื่นมารอที่บริเวณหน้าศาลา พรุ่งนี้จะมีรถมารับประมาณตี ๕..." เสียงพระคุณเจ้าประกาศทางเครื่องเสียงให้คณะเจ้าภาพทอดกฐินได้รับทราบ และเตรียมตัวไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ดอยผาตั้ง หรือที่ภูชี้ฟ้า ได้ข่าวว่าวันนี้เส้นทางขึ้นไปภูชี้ฟ้า ถนนขาด จึงไม่สามารถขึ้นเที่ยวชมได้
คืนวันที่ ๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๒ หลังจากเดินทางมาถึง ทางวัดได้จัดสถานที่ให้พักตามห้องพักในศาลา บางท่านได้นอนในเต้นที่ทางวัดจัดไว้ให้
ประมาณตี ๔ ก็ได้ยินเสียงระฆังที่วัดตีดังขึ้น ปลุกให้พระสงฆ์ลุกขึ้นทำวัตรเช้า พลอยปลุกให้ญาติโยมตื่น และเข้าอาบน้ำ เตรียมตัวไปดูพระอาทิตย์ขึ้น คืนนี้ปรากฎว่าอากาศเย็นมาก มีหมอกหนา ทำให้ทุกคนนอนหลับสบาย หลังจากนั่งรถมาทั้งวัน
พอถึงเวลามีคนมายืนรอรถเป็นจำนวนมาก สักพักก็มีรถสองแถวมารับ รถยนต์ส่วนมากจะไม่มีหลังคา แต่จะติดแผลงเหล็กทั้งสองข้าง เพื่อสะดวกในการยืน และจับ ถนนที่จะไปจะต้องขึ้นยอดเขา คดเคี้ยวและสูงชัน สร้างความตื่นเต้นให้กับนักท่องเที่ยวได้ดีมาก และยังทำให้เราได้เห็นทิวทัศน์ที่สวยงามอีกด้วย
"...สวยจริง ๆ ถ้าไม่ได้มา คงเสียใจม้าก มาก..."เสียงของแม่บ้านเอ่ย หลังจากที่ได้เห็นทิวทัศน์ที่สวยงาม และการเดินทางเต็มไปด้วยความตื่นเต้น แต่ก็มีความสุขใจ ทำให้ชีวิตสดชื่น และทำให้สมองปลอดโปร่ง ลืมถึงความเหน็ดเหนื่อย ในการเดินทาง ที่ต้องใช้เวลาอันยาวนาน
รุ่งอรุณ ณ ยอดดอยผาตั้ง เช้าของวันที่ ๒๓ ต.ค. ๒๕๕๒
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
