เมื่อหลายเดือนก่อน คนในโลกอินเตอร์เน็ตต่างพากันพูดถึง จดหมายจากครูใหญ่ของโรงเรียนประถมแห่งหนึ่งในประเทศอังกฤษ ที่เขียนถึงนักเรียนของเขาที่สอบได้คะแนนน้อย โดยข้อความในจดหมายนั้นน่าสนใจมาก จนผมอยากที่จะนำมาเผยแพร่ให้ทุกท่านได้อ่านกัน

แต่เนื่องจาก ผมหาคำแปลอย่างละเอียดที่เป็นภาษาไทยไม่ได้ ผมเลยจัดการแปลมันเองซะเลย และด้วยความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษแบบพอจะไปวัดไปวาได้ "จดหมายจากครูใหญ่" ก็มีใจความดังนี้ครับ

"ที่แนบมานี้คือ ผลสอบของเธอ เรารู้สึกภูมิใจในความตั้งใจและความพยายามอย่างยิ่งยวดของเธอในสัปดาห์แห่งความยุ่งเหยิงนี้ อย่างไรก็ตาม เราตระหนักว่าการทดสอบนี้ ไม่ได้ประเมินในทุกๆสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าพวกเธอนั้นมีความพิเศษและมีเอกลักษณ์ที่แตกต่างกัน

เพราะคนที่สร้างและให้คะแนนข้อสอบชุดนี้ไม่ได้รู้จักพวกเธอ แบบที่คุณครูของเธอรู้จัก แบบที่ฉันหวังเอาไว้ และ แบบที่ครอบครัวของเธอรู้จัก พวกเขาไม่รู้หรอกว่าพวกเธอหลายคนพูดได้ 2 ภาษา พวกเขาไม่รู้หรอกว่าเธอสามารถเล่นดนตรี เต้นรำ หรือ วาดรูปได้ พวกเขาไม่รู้หรอกว่าเธอนั้นเป็นที่ไว้วางใจของเพื่อนๆ หรือ เสียงหัวเราะของเธอนั้นช่วยทำให้วันอันมืดหม่นนั้นกลายเป็นวันที่สดใส

พวกเขาไม่รู้หรอกว่า เธอนั้นชอบแต่งกลอน หรือ เพลง,เล่นกีฬา,สงสัยในอนาคต หรือ บางทีเธอก็ต้องคอยดูแลน้องๆในช่วงหลังเลิกเรียน พวกเขาไม่รู้หรอกว่าเธอเคยไปเที่ยวในที่เจ๋งๆ หรือ เธอรู้วิธีที่จะเล่าเรื่องราวอันยิ่งใหญ่

หรือเธอนั้นชอบใช้เวลาอยู่กับสมาชิกในครอบครัว และเพื่อนคนพิเศษพวกเขาไม่รู้หรอกว่าเธอเป็นคนที่ไว้ใจได้ ใจดี หรือ นึกถึงผู้อื่นอยู่เสมอ และเธอยังพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดอยู่ทุกวัน คะแนนสอบอาจจะบอกอะไรเธอได้บางอย่าง แต่มันไม่ได้บอกถึงทุกอย่าง ดังนั้นจงเพลิดเพลินและภูมิใจให้มากกับผลลัพท์ที่ออกมา แต่จงจำเอาไว้ว่ามันมีอีกตั้งหลายวิธีในการที่จะเป็นคนเก่ง"

ผมคงไม่ต้องสรุปอะไรมาก เพราะคุณครูท่านนี้ได้กล่าวเอาไว้หมดแล้วครับ จะมีก็แต่ว่า หากเพจของเรามีการให้รางวัล "เลี้ยงลูกให้เป็นคนปกติอวอร์ด" คุณครูใหญ่ท่านนี้คงจะเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับรางวัลนี้ครับ

ขอบคุณบทความจาก หมอตั้ม เพจเลี้ยงลูกให้เป็นคนปกติ อ้างถึงใน เว็บไซต์ สนุก.คอม