สำนวนหมาหมา..

ไม่มีมูลฝอยหมาไม่ขี้
ต้องมีเหตุผลจึงมีการกระทำ

มีหมาที่ไหน มีหมัดที่นั้น
การเปรียบเทียบว่าของสองสิ่งที่ต้องคู่กันอยู่เสมอเหมือนความดีกับความชั่วเป็นของคู่กัน

ขี้ไม่ให้หมากิน
ตระหนี่ถี่เหนียว

หมากระดิกหาง
รู้คุณ เช่น แม้หมายังรู้จักกระดิกหาง

กินเผื่อหมา
เป็นคนเห็นแก่ตัว กินจนล้นกระเพาะต้องอาเจียนออกมา

ขี้หมู ขี้หมา
อย่างน้อยๆ หรือ อย่างเลวๆ มักพูดว่า " อย่างขี้หมูขี้หมา....อย่างน้อยต้อง..."

ขี้หมูรา ขี้หมาแห้ง
คนซึ่งหวงของ ของตนเองซึ่งใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้แล้วยังกีดกันคนอื่นที่เขาต้องการอีก

หมาหมู่
คนหลายคนชอบรุมทำร้ายคนๆเดียว หรือคนที่มีจ่านวนน้อยกว่า

หมาหวงก้าง
บุคคลที่หวงแม้แต่สิ่งที่ตนเองก็ไม่ต้องการ หรือใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้แล้ว

หมาเห็นข้าวเปลือก
บุคคลที่เห็นของ ของตนเองแล้วไม่สามารถจะหยิบฉวยมาเป็นประโยชน์ได้

หมาหางด้วน
คนที่ทำในสิ่งที่ผิดพลาดแล้ว ชักชวนให้คนอื่นเห็นดี เห็นงามด้วย

หมาเห่าใบตองแห้ง
คนที่ชอบด่าว่าสิ่งต่างๆ โดยมิได้มีจุดมุ่งหมาย

กินข้าวร้อนนอนกับหมา กินข้าวเย็นเป็นพระยา
ขยันหมั่นเพียรแล้วจะได้ดี หากเกียจคร้านจะลำบากในภายหลัง

ขี้หมาหมกหญ้าแห้ง
เรื่องไร้สาระประโยชน์

ถีบหมาเข้ารก
ส่งเสริมให้เข้าไปรับภาระยุ่งยาก

คัดและเรียบเรียง อ้างอิงจาก
"หนังสือ สำนวน โวหาร สุภาษิต และคำพังเพย " ศิวรี วรนิตินันท์, กิตติยา อ่อนสำอางค์