อย่าระลึกนึกถึงพระคุณแม่.....แค่วันเดียว..

อย่าระลึกนึกถึงพระคุณแม่.....แค่วันเดียว..

***งานวันเกิดยิ่งใหญ่ใครคนนั้น  ฉลองกันในกลุ่มผู้ลุ่มหลง หลงลาภยศสรรเสริญเพลินทะนง  วันเกิดส่งชีพสั้นเร่งวันตาย อีกมุมหนึ่งซึ่งเหงาน่าเศร้าแท้  หญิงแก่ๆนั่งหงอยและคอยหาย โอ้วันนี้ในวันอันตราย  แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์ วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่  เจ็บท้องแท้เท่าไรก็ไม่บ่น กว่าอุ้มท้องกว่าคลอดรอดเป็นคน  เติบโตจนบัดนี้นี่เพราะใคร แม่เจ็บเจียนขาดใจในวันนี้  กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใส ได้ชีวิตแล้วก็เหลิงระเริงใจ  ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา ไฉนเราเรียกกันว่าวันเกิด  วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่า คำอวยพรที่เขียนควรเปลี่ยนมา  ให้มารดาคุณเป็นสุขจึงถูกแท้ เลิกจัดงานวันเกิดกันเถิดนะ  ควรแต่จะคุกเข่ากราบเท้าแม่ ระลึกถึงพระคุณอบอุ่นแด  อย่ามัวแต่จัดงานประจานตัว*** ......อย่างไรก็ตามท่านคุณลูกทั้งหลาย พึงอย่าได้ลำลึก สำนึกพระคุณแม่ แค่วันเกิดกับวันแม่ แต่ต้องรักแม่ สำนึกในพระคุณแม่ทุกๆวัน จนวันตาย......   พระคุณแม ่สูงสุด มหาศาล พระคุณแม่ เลิศกว่า สุธาธาร ใครจะปาน แม่ฉัน นั้นไม่มี อันพระคุณ ใครใคร ในภิภพ ยังรู้จบ แจ้งคำ มาพร่ำขาน แม่และพ่อ มีคุณต่อบุตร สุดประมาณ ขอกราบกราน ระลึกถึง ซึ้งพระคุณ เจ้าข้าเอ๋ย ใครหนอใคร ให้กำเนิด จึงก่อเกิด เติบใหญ ่ด้วยไออุ่น ทั้งกล่อมเกลี้ยง เลี้ยงลูกมา ด้วยการุณ เฝ้าค้ำจุน ให้รอดพ้นเ ป็นคนมา ถึงลำบาก ร่างกายใ จห่วงลูก ด้วยพันผูก ดวงใจ ให้ห่วงหา หัวอกใคร จะอุ่นเท่า อีกเล่านา คอยปลอบเช็ด น้ำตา คราระทม เป็นแดนใจ ใสสะอาด ปราศกิเลศ เป็นสรรเพ็ชญ์ ของบุตร พิสุทธิสม ความรักเปี่ยม เมตตา น่านิยม ประดุจลม โชยเย็น ใครเห็นดี หอบสังขาร ทำงาน เลี้ยงลูกน้อย เกรงจะด้อย ใจทราม ต่ำศักดิ์ศรี จึงส่งให ้ได้ศึกษา วิชามี ให้ได้ดี กว่าแม่พ่อ หวังรอคอย เหมือนนกกา หาเหยื่อ มาเผื่อลูก เปรอความสุข หาทรัพย์ไว ้ให้ใช้สอย ยามไกลพราก จากอุรา ตั้งตาคอย ใจละห้อย นอนสะอื้น ขื่นขมทรวง กว่าลูกลูก จะสำนึก พระคุณท่าน ช่างเนินนาน บ้างชีวา ลาลับล่วง บ้างก็ป่วย จนแทบ สิ้นแดดวง ลูกจึงห่วง เอาใจใส่ ในกายา อย่าให้รอ ใกล้ตาย จึงกรายใกล้ เป็นศพไป จึงรู้บุญ คุณท่านหนา ยามท่านอย ู่ควรรู้ชัด สร้างศรัทธา ตอบแทนคุณ มารดา บิดาเอย ขอนอบน้อม หมอบกราบแท ้พระแม่แก้ว สำนึกแล้ว ความเลว เคยเหลวไหล ลูกซึ้งแล้ว แนววิถ ีที่เป็นไป แม่ช้ำใจ เพราะลูกมา จนชาชิน ลูกสร้างกรรม ทำบาป กราบเท้าแม่ ซึ้งใจแท้ แม่อภัย ให้หมดสิ้น น้ำตาแม่ แต่ละหยด ที่รดริน ลูกถวิล ดังน้ำกรด รดหัวใจ ลูกสำนึก ในพระคุณ คุณแม่แล้ว ร่มโพธ์แก้ว โพธ์ทอง ของลูกเอ๋ย อันกุศล ผลบุญ ที่คุ้นเคย ขอชดเชย คุณแม่พลัน กตัญญู ..........................................................................