ยางนา

ชื่อวิทยาศาสตร์: Dipterocarpus alatus Roxb. ex G.Don

ชื่อสามัญ: Yang

ชื่ออื่น: กาตีล ขะยาง จ้อง จะเตียล ชันนา ทองหลัก ยาง ยางกุง ยางขาว ยางควาย ยางตัง ยางเนิน ยางแม่น้ำ ยางหยวก ราลอย ลอย

วงศ์: DIPTEROCARPACEAE

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น ไม้ต้น สูง 30-40 เมตร ลำต้นเปลาตรง เปลือกหนา เรียบ สีเทาปนขาว

ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่หรือรูปขอบขนาน กว้าง 8-15 เซนติเมตร ยาว 20-35 เซนติเมตร โคนมน ขอบหยักเป็นคลื่นเล็กน้อย ปลายสอบ แผ่นในหนา

ดอก ดอกเป็นช่อแบบกระจะ ออกตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ดอกสีชมพู กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกันเป็นรูปถ้วย ปลายแยก 5 แฉก กลีบดอกโคนเชื่อมติดกัน ปลายแยก 5 แฉก บิดเวียนตามกัน เกสรเพศผู้ 30 เกสร รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ

ผล ผลเปลือกแข็งเมล็ดเดียว คล้ายผลมีปีก รูปทรงกลม ปลายมีกลีบเลี้ยงติดทนและขยายเป็นปีกยาว 2 ปีก ปีกสั้น 3 ปีก

ข้อมูลทั่วไป

ในประเทศไทยพบเกือบทุกภาค ในต่างประเทศพบที่อินเดียและภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

การปลูกเลี้ยง

ดินทุกชนิด มีอินทรีย์วัตถุค่อนข้างสูง ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดจัด

ออกดอกช่วงเดือนมีนาคมถึงเดือนพฤษภาคม

การขยายพันธุ์

เพาะเมล็ด

การใช้ประโยชน์

เป็นพืชสมุนไพร มีสรรพคุณทางยา เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้างบ้านเรือนหรือเครื่องเรือน น้ำมัน ใช้ทาไม้ยาแนวเรือแทนน้ำมันขี้โล้ได้
 

ที่มา ข้อมูลพันธุ์ไม้ ระบบฐานข้อมูลเกษตรดิจิทัล